Morgunn - 01.12.1947, Síða 22

100
MORGUNN
silkiefni, og var inni einfaldur stóll, með fremúr lágu
baki, sem miðillinn sat í. Fyrir framan byrgið var boga-
mynduð, þrísett röð af stólum fyrir fundargesti. 1 innstu
röðinni sat að mestu sama fólkið á öllum fundunum, en
aðrir fundargestir voru rúmlega tuttugu í hvert sinn. Þeg-
ar fólk var setzt flutti forseti félagsins ávarp til þess að
skýra líkamningafyrirbrigðin og setja fólki þær varúðar-
ráðstafanir, sem stjórnendur miðilsins krefjast. Þá gekk
miðillinn inn í herbergið og settist í stól sinn, en bæn var
flutt og sálmar sungnir, meðan hann var að sofna. Því
næst var talað til fundargestanna af vörum miðilsins all-
langa stund, stundum gefnar lýsingar af framliðnu fólki,
sem væri hjá fundargestunum, en síðan ávarpaði stjórn-
andi miðilsins fólkið, bað þess að jakki miðilsins væri
tekinn af honum, með því að hann svitnar tíðum ákaflega
og þreytist í transinum. Þá voru tjöldin dregin fyrir byrg-
ið og sálmar sungnir. Á fyrstu fundúnum voru Ijós mjög
dauf í herberginu, en síðar voru þau aukin til muna, svo
að vel Ijóst var um allt herbergið, nema fullkomið myrk-
ur inni í byrginu, þar sem verurnar byggja sig upp áður
en þær koma frarp til fundargesta til þess að sýna þeim
sig. Einu sinni, þegar einhver truflun komst á fyrirbrigðin,
lyfti stjórnandi miðilsins skyndilega tjöldunum til hliðar,
sat miðillinn þá í stólnum sínum og útfrymið sást liggja
eins og x smápjötlum hér og þar utan á honum og stórar
slæður úr útfryminu svifu í loftinu, einkum vinstra megin
- við hann. öðru sinni, þegar skilyrðin virtust sérlega góð,
var einum fundarmanna, Jónasi Þorbergssyni útvarps-
stjóra, leyft að fara inn í byrgið og þreifa á miðlinu en
veran, sem þá var líkömuð, stóð samtímis við hlið hans.
Oft komu verurnar svo þétt fram úr byrginu, að þær sá-
úst tvær í einu, önnur vera að koma um leið og hin hvarf
inn í byrgið. Meðan líkamningafyrirbrigðin voru að koma
fram, voru allir í tveim innstu étólaröðunum látnir halda
saman höndum. Fyrir kom það nokkrum sinnum, að eitt-
hvað var athugavert við innsta hringinn, þá, sem í innstú