Morgunn - 01.12.1947, Qupperneq 43

121
MORGUNN
ar slæður drógust yfir hönd hennar, öxl og höfuð. Allir
fundarmenn héldust í hendur, og var lögð á það hin rík-
asta áherzla, eins og að öðram fundum, að keðjan yrði
ekki rofin. Fljótlega urðum við, sem sátum í innra hring,
þess vör, að öðrum lúðrinum var lyft upp og honum sveifl-
að til, Ríta talaði gegnum lúðurinn og heilsaði okkur með
sinni þíðu og yndislegu rödd. Hún talaði allmargar setn-
ingar og ávarpaði ýmsa þeirra, sem í hringnum sátu. Síð-
an var lúðurinn settur á gólfið. Eftir nokkra stund lyftist
hann aftur og var sveiflað til yfir höfðum okkar, og gátu
allir fylgst með því, vegna hins sjálflýsandi hlutar á lúðr-
inum. Þá heyrðist rödd gegnum lúðurinn, fremur veiklu-
leg karlmannsrödd. Hann kynnti sig og kvaðst heita Thor-
son. Hann hafði orð á því, að hann væri óvanur að koma
svona og kynni ekki að nota þetta tæki. Þá heyrðist rödd
Rítu við hliðina á honum, alveg sjálfstæð og án þess að
hún notaði lúður. Hún talaði til Thorson og var að leiða
honum fyrir sjónir, að hann gæti vel komizt upp á að nota
lúðurinn, það kostaði aðeins nokkra æfingu, og var auð-
heyrt að hún var að aðstoða hann og hvetja hann til að
reyna sitt ýtrasta. Thorson talaði nokkrar setningar til
okkar mjög veiklulegri röddu og gerði nánari grein fyrir
sér.
Næst gerðist það, að lúðurinn var enn hafinn á loft frá
gólfinu og nálgaðist að þessu sinni önnu Guðmundsdótt-
ur, Skálholtsstíg 7. Mjög veikluleg og óskýr rödd leitaðist
við að tala til hennar. Hún og þeir, sem hjá henni sátu,
heyrðu greinilega að töluð var íslenzka, en samhengi náð-
ist ekki, svo að unnt væri að skilja, hvað hann vildi segja,
og lúðurinn féll fljótlega á gólfið.
Meðan á þessu stóð var sífelldur troðningur út og inn
um ganginn milli byrgis og hrings. Veitti frú Sigurlaug því
nákvæma eftirtekt og fann hún greinilega verurnar, hverja
af annari, strjúkast þétt við vinstri öxl sína og handlegg, er
þær komu fram úr byrginu. Þar næst gerðist það, að lúður-
inn er hafinn hátt á loft með miklum krafti, sveiflað til hátt