Morgunn


Morgunn - 01.06.1973, Side 26

Morgunn - 01.06.1973, Side 26
24 MORGUNN landinu, og útsjónin svona, — og sólskin þar allan daginn. Og svo liúsbændurnir. I rauninni skein sólin ekki skærar á Ljósa- hvol sjálfan en í hugi allra, sem þar áttu heima. Og Ljósa- hvolsá rann ekki friðsamlegar niður dalinn, ofan frá fossin- um, kvíslaðist ekki gætilegar beggja megin klettanna, og veik ekki ánægjulegar úr vegi fyrir þeim, en heimilisfólkið á Ljósa- hvoh gerði hvert öðru. Andlega útsýnið á Ljósahvoli var yfir höfuð engu minna en sjálft útsýnið frá bænum, andlegi sjón- deildarhringurinn engu þrengri. Menn mundu ekki eftir, að dalurinn hefði nokkum tíma litið öðmvísi út, mundu ekki eftir, að útsjónin hefði ekki alltaf verið jafnfögur, fjöllin hefðu ekki alltaf verið jafntignarleg, hvort sem sólskin var eða regn — ef til vill enn tignarlegri í regni, nei, eiginlega voru þau lang tignarlegust, þegar mikið hafði rignt og sólskin skein á þau. Já, ef þau voru þá ekki tign- arleg, dökkblá i sólskininu! Menn mundu ekki eftir, að sólin hefði nokkru sinni skinið skærar en þá. Og hún hafði oft skin- ið svo skært — í fjarska — oft; það hafði nefnilega oft komið rigning í Ljósadal. Hún hafði skinið svona skært í Ljósadal sjálfsagt öld eftir öld og áreiðanlega ár eftir ár og mörgum sinnum á ári. En andlegi sjóndeildarhringurinn á Ljósahvoli hafði ekki alltaf verið jafnvíður, sú útsjón ekki alltaf jafn-fögur. Nei, síð- ur en svo. Það hafði lengst af legið sama svæfandi þokan, sömu lamandi deyfðar-fjötramir yfir hugtun allra á Ljósa- hvoli eins og allra annara dalbúa. Og það var meira að segja ekki nema eitt ár síðan útsýnið fór að breytast, síðan ofurlítið fór að rýmka um sjóndeildarhringinn. Hjónin á Ljósahvoli höfðu átt þrjú böm, — eina dóttur, sem Þórdis hét, og tvo syni, og annan þeirra höfðu þau misst, — hann hafði dáið um vorið árinu áður. Dauði þessa sonar hafði í rauninni gerbreytt foreldrum hans og systkimnn. Móðir hans hafði vakað yfir honum í legunni. Dag eftir dag og nótt eftir nótt gerði hún ekkert annað en að annast hann. Það er sagt um ástina, að hún sé því heitari, þvi meira sem
Side 1
Side 2
Side 3
Side 4
Side 5
Side 6
Side 7
Side 8
Side 9
Side 10
Side 11
Side 12
Side 13
Side 14
Side 15
Side 16
Side 17
Side 18
Side 19
Side 20
Side 21
Side 22
Side 23
Side 24
Side 25
Side 26
Side 27
Side 28
Side 29
Side 30
Side 31
Side 32
Side 33
Side 34
Side 35
Side 36
Side 37
Side 38
Side 39
Side 40
Side 41
Side 42
Side 43
Side 44
Side 45
Side 46
Side 47
Side 48
Side 49
Side 50
Side 51
Side 52
Side 53
Side 54
Side 55
Side 56
Side 57
Side 58
Side 59
Side 60
Side 61
Side 62
Side 63
Side 64
Side 65
Side 66
Side 67
Side 68
Side 69
Side 70
Side 71
Side 72
Side 73
Side 74
Side 75
Side 76
Side 77
Side 78
Side 79
Side 80
Side 81
Side 82
Side 83
Side 84
Side 85
Side 86
Side 87
Side 88
Side 89
Side 90
Side 91
Side 92
Side 93
Side 94
Side 95
Side 96
Side 97
Side 98
Side 99
Side 100
Side 101
Side 102
Side 103
Side 104
Side 105
Side 106
Side 107
Side 108
Side 109
Side 110
Side 111
Side 112
Side 113
Side 114
Side 115
Side 116

x

Morgunn

Direkte link

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Morgunn
https://timarit.is/publication/668

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.