Morgunn


Morgunn - 01.06.1973, Blaðsíða 63

Morgunn - 01.06.1973, Blaðsíða 63
HINN FURÐULEGI EDGAR CAYCE 61 þennan dreng, að það var almennt litið svo á, að hann væri öðruvísi en annað fólk. Sumir kunnu að vísu ágætlega við hann, en aðrir forðuðust hann eins og hann væri ekki með öll- um mjalla. Ekki ber að neita því, að Cayce óðalsbóndi átti sinn drjúga þátt í þessu, því hann sagði hverjum sem hlýða vildi frá hin- um ótrúlegu hæfileikum drengsins. Ekki svo að skilja, að óðals- bóndinn hafi verið neinn froðusnakkur, enda þurfti hann ekk- ert að ýkja, staðreyndimar voru fyllilega nægilega furðulegar. Edgar sannaði rækilega full}rrðingar föður síns, sem var mjög hreykinn af drengnum, þegar hann afrekaði það, að endur- taka orði til orðs ræðu, sem stjórnmálamaður einn í héraðinu hafði skrifað, en það tók, hvorki meira né minna en hálfa aðra klukkustund. Hvemig fór hann að þessu? Hann svaf bara með ræðuna undir höfðinu kvöldið áður. Þegar Edgar Cayce var ungur maður vann hann sem af- greiðslumaður í verzlun í Hopkinsville. Næst fékk hann svip- aða atvinnu í bókabúð í Louisville og aldamótaárið varð hann sölumaður fyrir tryggingafirma. Hann knnni þessu starfi vel, en svo varð hann veikur í raddböndunum og sneri aftur heim vonsvikinn og brotinn maður, því læknamir liöfðu sagt hon- um, að hann gæti aldrei framar talað nema i hvisli. Næst varð Edgar aðstoðarmaður við sýningu dávalds nokk- urs, sem sýndi fyrir fullum húsum við undmn og kátínu áhorf- enda. Dávaldurinn hafði heyrt um lasleika Edgars, og að lok- inni sýningu eitt sinn, reyndi hann að lækna hann með dá- leiðslu-sefjun, sem átti að virka eftir á. En allt var það unnið fyrir gýg, því Edgar neitaði að falla í djúpan svefn, sem nauð- synlegur var á undan sefjuninni. Dávaldurinn vildi ekki gef- ast upp við svo búið og réði lækni frá New York, sem eitthvað hafði fengizt við að beita dáleiðslu, til þess að reyna að lækna hann. En heimsókri þessa manns hafði engin áhrif á hæsi Edgars og hélt hann heim til sín aftur, án þess að fá nokkru áorkað. Þrátt fyrir það, hve illa hafði til tekizt, virðist Edgar Cayce ekki hafa misst trúna á dáleiðsluna, því næst snýr hann sér til
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64
Blaðsíða 65
Blaðsíða 66
Blaðsíða 67
Blaðsíða 68
Blaðsíða 69
Blaðsíða 70
Blaðsíða 71
Blaðsíða 72
Blaðsíða 73
Blaðsíða 74
Blaðsíða 75
Blaðsíða 76
Blaðsíða 77
Blaðsíða 78
Blaðsíða 79
Blaðsíða 80
Blaðsíða 81
Blaðsíða 82
Blaðsíða 83
Blaðsíða 84
Blaðsíða 85
Blaðsíða 86
Blaðsíða 87
Blaðsíða 88
Blaðsíða 89
Blaðsíða 90
Blaðsíða 91
Blaðsíða 92
Blaðsíða 93
Blaðsíða 94
Blaðsíða 95
Blaðsíða 96
Blaðsíða 97
Blaðsíða 98
Blaðsíða 99
Blaðsíða 100
Blaðsíða 101
Blaðsíða 102
Blaðsíða 103
Blaðsíða 104
Blaðsíða 105
Blaðsíða 106
Blaðsíða 107
Blaðsíða 108
Blaðsíða 109
Blaðsíða 110
Blaðsíða 111
Blaðsíða 112
Blaðsíða 113
Blaðsíða 114
Blaðsíða 115
Blaðsíða 116

x

Morgunn

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Morgunn
https://timarit.is/publication/668

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.