Morgunn - 01.06.1973, Qupperneq 26

24
MORGUNN
landinu, og útsjónin svona, — og sólskin þar allan daginn. Og
svo liúsbændurnir. I rauninni skein sólin ekki skærar á Ljósa-
hvol sjálfan en í hugi allra, sem þar áttu heima. Og Ljósa-
hvolsá rann ekki friðsamlegar niður dalinn, ofan frá fossin-
um, kvíslaðist ekki gætilegar beggja megin klettanna, og veik
ekki ánægjulegar úr vegi fyrir þeim, en heimilisfólkið á Ljósa-
hvoh gerði hvert öðru. Andlega útsýnið á Ljósahvoli var yfir
höfuð engu minna en sjálft útsýnið frá bænum, andlegi sjón-
deildarhringurinn engu þrengri.
Menn mundu ekki eftir, að dalurinn hefði nokkum tíma
litið öðmvísi út, mundu ekki eftir, að útsjónin hefði ekki alltaf
verið jafnfögur, fjöllin hefðu ekki alltaf verið jafntignarleg,
hvort sem sólskin var eða regn — ef til vill enn tignarlegri í
regni, nei, eiginlega voru þau lang tignarlegust, þegar mikið
hafði rignt og sólskin skein á þau. Já, ef þau voru þá ekki tign-
arleg, dökkblá i sólskininu! Menn mundu ekki eftir, að sólin
hefði nokkru sinni skinið skærar en þá. Og hún hafði oft skin-
ið svo skært — í fjarska — oft; það hafði nefnilega oft komið
rigning í Ljósadal.
Hún hafði skinið svona skært í Ljósadal sjálfsagt öld eftir
öld og áreiðanlega ár eftir ár og mörgum sinnum á ári.
En andlegi sjóndeildarhringurinn á Ljósahvoli hafði ekki
alltaf verið jafnvíður, sú útsjón ekki alltaf jafn-fögur. Nei, síð-
ur en svo. Það hafði lengst af legið sama svæfandi þokan,
sömu lamandi deyfðar-fjötramir yfir hugtun allra á Ljósa-
hvoli eins og allra annara dalbúa. Og það var meira að segja
ekki nema eitt ár síðan útsýnið fór að breytast, síðan ofurlítið
fór að rýmka um sjóndeildarhringinn.
Hjónin á Ljósahvoli höfðu átt þrjú böm, — eina dóttur, sem
Þórdis hét, og tvo syni, og annan þeirra höfðu þau misst, —
hann hafði dáið um vorið árinu áður.
Dauði þessa sonar hafði í rauninni gerbreytt foreldrum hans
og systkimnn.
Móðir hans hafði vakað yfir honum í legunni. Dag eftir dag
og nótt eftir nótt gerði hún ekkert annað en að annast hann.
Það er sagt um ástina, að hún sé því heitari, þvi meira sem