Morgunn - 01.06.1976, Page 53

TRTJ OG I'EKKTNG
51
hinnar náttúruvísindalegu upplifunar er þá það, að náttúru-
vísindin beindu hlutlægni sinni að efnisheiminum, en hin
almennu lögmál, sem dulfræðingurinn leitar að, eru innra
með manninum. 1 vísindunum er aðeins um að ræða vits-
munalega upplifun á hinu hlutlæga í sköpunarverkinu. Hin
trúarlega dulfræðiupplifun er ekki bundin einum sérræktuð-
um hæfileika, heldur allri persónu mannsins. Reynsla hans
er ekki aðeins vitsmunaleg þjálfun, heldur eðlisbreyting á
persónuleikanum, ekki aðeins hlutlaus skilningur á sköpun-
arverkinu, heldur raunveruleg sameining við sköpunarverkið,
og þess vegna er hver áfangi í upplifun trúarinnar jafngildi
þess að öðlast nýja hlutdeild í kærleikanum.
Jóhannes Kepler skrifaði eftirfarandi í bréfi, þegar leið
að lokum ævi hans: „Það er ekkert, sem ég þrái meira að vita
og rannsaka en þetta: Get ég í sjálfum mér og innra með mér
fundið þann Guð, sem mér finnst oft ég næstum geta hönd-
um tekið, þegar ég virði sköpunarverkið fyrir mér“.
Bæði sú staða, sem mannkynið er í um þessar mundir og
liugmyndasögulegt samhengi bendir til, að við séum að nálg-
ast vatnaskil í sögu okkar, þar sem þessi spurning frá frum-
bernsku náttúruvísindanna fær endurnýjaða merkingu og
örlagaríka þýðingu fyrir framtíð mannsins.
Matthias Eggertsson íslenskaði.