Morgunn - 01.06.1976, Síða 56

54
MORGUNN
eilífan frið og lausn frá synd sinni, — því segir hinn Blessaði,
„Ég er samur gagnvart öllum verum. Ég hata ekki eina og
elska aðra. Þeir, sem tilbiðja mig af elsku, eru vissulega í mér
og ég i þeim; — og hann mælir áfram: „Þar sem þú ert kom-
inn inn i þennan hverfula og gleðisnauða heim, þá skaltu
beina hug þinum til min og finna fullnægju í mér. — Tigna
mig af hjarta og sál, og fær mér öll þín verk sem fórn, og bein
hug þínum til mín í auðmýkt og lotningu. Og þannig sam-
einaður í anda, muntu í sannleika koma til mín, sem er þitt
æðsta takmark og athvarf11. Og þannig endar níundi kafli
Bhagavad-Gita um Hin Miklu Dulfræði og Hina Konunglegu
Þekking.
LeiS trúarinnar.
Tíundi kafli fjallar í stuttu máli um gildi hinnar sönnu og
djúpskyggnu Guðslrúar fyrir líf mannsins, og Krishna tjáir
Arjuna, að sá er þekki sig sem hinn óskapaða höfund lífsins,
skapara guða, vitringa, engla og manna, sem uppsprettu alls
lífs, sem allt í öllu, sem hið einfalda og hið margbrotna,
alvitran, alsjáandi og allsstaðar nálægan, hann sé hafinn yfir
alla villu og sé eilíflega frelsaður frá afleiðingum hverskyns
reiskleika og syndar. Og Krishna undirstrikar, að enginn
þekki upphaf sitt, því enginn hafi verið á undan Honum, sem
hafi alltaf verið til og sem hafi kallað fram af eðli sínu og
fætt af sér allt og alla.
Þegar hér er komið hinum stórfenglegu opinberunum og
fræðslu Krishna Arjuna til handa um leyndardóma guðseðlis-
ins og hið innsta og dýpsta eðli lífsins og sköpunarverksins,
er þeim hápúnkti náð, að augu Arjuna fyrir hinum æðstu
rökum og stefnumörkum hafa náð að opnast, og hann lofar
Guð með mörgum fögrum orðum, um leið og sál hans hrópar
fram bæn um frekari fræðslu um hina æðri leyndardóma. —
Og Krishna bænheyrir Arjuna og lýsir fyrir honum með
fjölbreyttu móti, en þó, að eigin sögn, með takmörkuðum