Morgunn - 01.06.1976, Qupperneq 60

58
MORGUNN
hinh Æðsta; þeim sem uppskera muni ódáinsveigar. -—
Grunntónninn í kenningu þessa kafla er þannig sú, að leið
meðalhófsins og öruggar sjálfsstjórnir ásamt leið hugleiðslu
og einlægrar guðstrúar, veiti lausn úr hringrás fa^ðinga, dauða
og þjáninga, og hann hefir verið nefndur Yoga Trúarþels
og Guðrækni, og einnig Yoga Guðsóttans og Kærleikans.
Frυin um eS/ismun anda og efnis.
1 upphafi þrettánda kafla leitar Arjuna, prinsinn góði, leið-
sagnar um eðlismun anda og efnis og um hina sönnu þekk-
ingu, og hinn Blessaði veilir honum margvíslega fræðslu og
segir honum, að efnið, bæði sem skynhæf tilvera og ein-
staklingslíkami, sé híbýli andans. Líkaminn, segir Hann, er
nefndur akur, því þar sé sáð frækorni athafnanna og þar eru
ávextir þeirra uppskornir. Skynjandinn í líkamanum kallast
þekkjari akurs. „Og, „segir hann,“ vit þú að ég er hinn mikli
þekkjari allra akra míns eigin sköpunarverks. Að þekkja mis-
muninn á þessu tvennu er sönn vizka.“ Hin lífræna tilvera
verður til fyrir samband efnis og anda, og hún samanstendur
af eðlisþáttum náttúrunnar bæði hinum grófari og fínni; jörð,
vatni, lofti og ljósvakaefni; hinum fimm starffærum, hinum
fimm skynfærum, hinum fimm innri skynstöðvum; vitsmun-
unum, ég vitundinni og huganum þessu ofar. Hugsunin, vilj-
inn og hinar breytilegu tilfinningar, — eins og ástríður og
langanir, óbeit, velhðan og sársauki, eru grundvallarþættir í
gerð hins lifandi persónuleika, sem nefndur er akur. — Sönn
þekking og vizka birtast i öllum góðum dyggðum mannsins,
svo sem, auðmýkt, hrekkleysi, sáttfýsi, ráðvendni, góðvild, stað-
festu og hugarjafnvægi; skilningi á sorgarleik fæðinga, dauða,
ellihrumleiks, sjúkleika og þjáninga; grindaleysi, frjálsri og
styrkri hugsun, fráhverfu gagnvart múgmennsku, afskipta-
leysi af veraldarglysi, einla^gri þrá eftir þekkingu andlegra
sanninda og tilgangi hinnar sönnu vizku, og einlægri löngun
til að nálgast verund Drottins og brennandi kærleika til Hans.