Morgunn - 01.06.1976, Qupperneq 93

I>R1K DRAUMAR
91
Líður nú þó nokkur tími, þangað til mig dreymir næsta
draum.
1 honum þykir mér Dagbjört standa við rúmið mitt, brosa
til mín og segja: „Jæja, Anna min, þá er ég komin á ról aftur
og er mikið betri. En ekki er ég þó laus við stafina ennþá.“
Og hún sýnir mér stafina og við það vakna ég.
Þó nokkuð löngu seinna dreymir mig hana í þriðja sinn
og á sama hátt. Hún stendur við rúmið mitt. Nú er hún
alveg sérstaklega hress að sjá og glaðleg. Og hún lyftir hönd-
unum og sýnir mér, að hún er staflaus. Segir hún að sér sé
nú alveg batnað og sé nú farin að starfa á ný. Ekki vissi ég
við hvað, en ég varð gröm sjálfri mér á eftir, að hafa ekki
grennslast fyrir um það atriði. En eftir þennan draum varð
ég þess fullviss, að henni liði vel, og að lífið er ekki hara þessi
stutta dvöl, sem við höfum hér á þessari jörð.
Rvk. 27. apríl, 1976.
Anna Leósdóttir.