19. júní - 19.06.1951, Side 29

A fornum
slódum
Finn ég afí drottinn hlýrri hönd
hreyfir nú tungu mína,
styfiur mig inn á Ijóssins lönd,
lœtur skuggana dvína.
Lof og dýrfí sé UivaÆi þeim
fyrir líkn og afistoð sína.
Bak viö engi og básana
bláfjöll og jöklar skína.
Neöan vu5 á um ásana
ég sé afí berin tína
glóhœrö börn meö geislandi brár
í gyllta bauka sína.
Dvelur augaö viö lœk og lind
lít ég áttliaga mína.
Aldrei hverfur né nváist mynd
sem morgungeislar krýna.
Fari ég hér um forna slóö
finnst mér birta og hlýna.
Allt jxiö bezla, sem barn ég hlaut.
bros mín og tár ei dvína.
Þarna sé ég í laufgri laut
Ijúfustu drauma mína,
yndislega sem árdags j>rá
æskuvordrauma mína.
Fríða.
hinu nýstofnaða félagi. Var á þessum fundi kosin
framkvæmdanefnd og byggingarnefnd.
í byrjun des. þetta sama ár var það, að Banda-
lag kvenna í Reykjavík ákvað að beita sér fyrir
málinu á ný. Var sett á laggirnar fjáröflunarnefnd
og frú Guðrún Jónasson kosin formaður liennar.
Hefur bún verið það síðan, en aðrar nefndar-
konur eru kosnar þannig, að hvert félag innan
Bandalagsins tilnefnir konu í nefndina. Hófst nú
nýtt tímabil í sögu Hallveigarstaða. Var unnið af
miklu kappi að fjársöfnun. Gekk bún vel og mun
nú vera í sjóði rösklega 1 y2 milljón krónur.
Alþingi og Reykjavíkurbær hafa alltaf sýnt
málinu velvilja og veitt árlegan byggingarstyrk
75 þús. kr. hvort. En bygging Hallveigarstaða virð-
ist samt sem áður ætla að dragast á langinn.
Á stríðsárunum, þegar gnægð fjár var í Jand-
15
inu, lá málið að mestu leyti niðri. En þegar
svo átti að befjast banda að nýju, með fullum
krafti, voru gjaldeyrisörðugleikar þjóðarinnar
farnir að gera vart við sig. Fjárhagsráð liafði
verið stofnað, sem algerlega réði um allar fram-
kvæmdir í landinu. Fjárfestingarleyfi þurfti fyrir
öBum byggingum. Var okkur konunum synjað
um það, bvað eftir annað, og stendur svo enn,
að fjárfestingarlevfi fvrir byggingunni liefur ekk;
fengizt.
X>á kom og það til, að teikningar þær, sem
gerðar voru af liúsinu, fengust ekki samþvkktar
af skipulagsnefnd bæjarins. Breytingar á breyt-
ingar ofan voru gerðar, en allt kom fyrir ekki.
Húsið þótti allt of stórt á lóðinni. Endaði það
með því, að við konur gátum ekki sætt okkur
við þá teikningu, sem xitlit var til að fengist sam-
19. J Ú N 1