19. júní - 19.06.1951, Side 35

ÞRJÁR ILISTÁIKOINIUIR
Síðustu áratugi hafa íslenzkar koinir orðið virk-
ir þátttakendur í flestum starfsgreinum þjóðfé-
lagsins. Þœr liafa einnig lagt drjúgan skref til
ýmsra listgreina, og með ári liverju bætasl nýir
kraftar við á listsviðinu. Við fögnum nýjum
sigri, sem kona vinnur á þeirri þyrnum stráðu
braut.
Blaðið birtir viðtal við þrjár listakonur, sem
allar eru gæddar miklum listahæfileikum, liver
á sínu sviði, en þær eru frú Anna Borg, leik-
kona, frú Katrín Dalhoff, fiðluleikari, og frú
Guðmunda Elíasdóttir, söngkona.
Anna Borg, leikkona.
Staða konunnar í þjóðfélaginu er þannig, að
bún getur ekki alltaf helgað sig áhugamálum
sínuni sem skyldi, og bafa því vafalaust oft ýmsir
Hstrænir liæfileikar farið forgörðum.
Ein er sii listgrein, sem beinlínis krefst þátt-
töku kvenna og það er leiklistin. Þar liafa konur
sýnt bvers þær eru megnugar á binu listræna
sviði.
Það vill svo vel til, að um þessar mundir
er bér í heimsókn — sem gestur Þjóðleikhússins
þekktasta íslenzka leikkonan, frú Anna Borg,
sem undanfarin ár befur unnið livern leiksig-
urinn öðrum glæsilegri erlendis og er nú talin
ein af beztu leikkonum Norðurlanda.
Mér datt í luig að beimsækja þessa skólasystur
ráðstafanir af liálfu bins opinbera, sem gera þeim
konum, er þess óska, það kleyft að rækja þetta
tvöfalda hlutverk. í frumvörpum Alþjóðavinnu-
málaskrifstofunnar, sem hér bafa verið gerð að
umtalsefni, er einnig tekið fnllt tillit til þessa.
En um öll þessi atriði, sem ég liér hef minnst
á, og það hvernig þau verða leyst í framtíðinni,
verða konurnar sjálfar að vera vel á verði. Fjár-
bagslegt ósjálfstæði konunnar hefur löngum verið
henni fjötur uin fót, ef til vill í ríkari mæli
en margur gerir sér grein fyrir í fljótu bragði.
Verði þessi fjötur leystur tel ég, að bún bafi
öðlast dýrmæta og vissulega tímabæra réttarbót.
GuSný Helgadóttir.
mína frá fyrri tíð og vita, livort liún vildi ekki
segja lesendum blaðsins lítillega frá því, sem
á daga hennar liefur drifið og rifja upp eitt-
bvað af endurminningum æskuáranna liér í
Reykjavík. Frú Anna Borg ólst upp á heimili,
þar sem leiklistin var í liávegum böfð. Foreldrar
frú Önnu voru — sem kunnugt er — liin mikil-
liæfa og glæsilega leikkona frú Stefanía Guð-
mundsdóttir og liinn ábugasami leiklistarunnandi,
Borgþór Jósefsson, bæjargjaldkeri.
Frú Anna tók þessari málaleitun mjög vel og
kvað sér Ijúft að rabba við mig um liðna daga.
Heimili þitt hefur sjálfsagt átt mikinn
þátt í að þroska leiklistargáfu þína?
— Það er enginn efi á því, að sá samstillti
ábugi fyrir leiklist, sem ríkti á æskulieimili mínu,
Anna fíorg í einu aj fyrstu hlutverkum sínum, sem Louison
í ,Jmyndunarveikinni“.
21
19. JtNl