Sólskin - 01.07.1937, Blaðsíða 30

Ósk: Jú, en hvar er Skerjafjörðurinn?
Finna: Hann er hérna sunnan og vestan við
Seltjarnarnesið, og inn úr honum gengur Foss-
vogurinn. En ég ætlaði að segja ykkur meira
um græna hólinn með tóftarbrotunum. Hann
heitir Nauthóll.
Teitur: Einu sinni var þar bóndabær.
Þór: Það er einkennilegt, að þarna skyldi
vera bóndabær.
Finna: Torfbær hefir það verið, með grænu
þaki á sumrin, en hvítur af snjó á vetrum.
Fólkið hefir verið fátækt. Því hefir verið kalt,
þegar mikið var frost. Það hefir ef til vill
ekkert haft til þess að hita upp bæinn með,
nema eldinn í hlóðunum. Það brenndi mó úr
mógröfum við túnið. Það er ekki víst, að her-
bergi fólksins hafi verið þiljað innan.
Ása: Hvað ætli fólkið hafi etið?
Finna: Fisk, er veiddur var í firðinum, kjöt
og slátur kinda, er lifað höfðu á stör og
sefi í mýrinni kring um blettinn. Hann var
sleginn handa kúnni, sem gaf börnunum
mjólkina úr sér. Bóndinn fór stundum í kaup-
staðinn, til Reykjavíkur, ríðandi eða gang-
andi. Keypti hann þá kaffi og sykur og aðrar
nauðsynjar, og eitthvað gott handa börnun-
um.
28