Sólskin - 01.07.1937, Blaðsíða 95
Finna: Já, þær lifa í leirnum á tjarnarbotnin-
um.
Ósk: Mýflugurnar hafa aldrei bitið mig, þó
ég hafi verið við tjörnina.
Finna: Þetta er t o p p m ý, og það „bítur“
ekki. Það er b i t m ý i ð, sem bítur. Það er
við straumvötn, einkum Sogið og Laxá við Mý-
vatn. Lirfur bitmýsins lifa í straumvatni, en
toppmýsins í lygnu vatni.
l>ór: Þarna situr einkennileg fluga á fífli. Hún
er á stærð við f i s k i f 1 u g u, og ekki ólík í
vexti, en hún er gulröndótt.
Finna: Það er r a n d a f 1 u g a.
Þór: En stóru, loðnu flugurnar, sem hafa eit-
urbrodd aftan á líkamanum, og stinga, ef kom-
ið er við þær, heita þær ekki randaflugur?
Finna: Nei, þær heita hunangsflugur.
Þó eru það ekki flugur, heldur æðvængjur eins
og v e s p u r n a r. Flugurnar haf a tvo vængi,
en æðvængjurnar fjóra vængi.
Ása: Eru það ekki vespurnar, sem eru
með mjóa mittið?
Finna: Jú, þær eru ákaflega grannvaxnar
margar hverjar.
Teitur: Þegar fiskiflugurnar suða venju frem-
ur, þá á það að vita á þurrk.
Þór: Oft hefir mig langað til þess að finna
93