Sólskin - 01.07.1949, Page 63

Nú var illt í efni. Ekki var hœgt að róa
bótnum með einni ár og erfitt fyrir stráka á
okkar aldri aS rikka í land.
Nú var ekki lengur hugsað um að fórna
Austurbceingnum, heldur aS reyna aS ná
árinni. ÞaS var ekki svo auSvelt.
Báíurinn hringsnerist, en árina rak lengra frá
bátnum. Þá var reynt að rikka í áttina til
hennar.
Sá, sem rikkaSi, sá ekki vel til hennar, því
hún var vatnsósa og flaut iila uppi.
Allir voru spenntir og óskuðu þess af heilum
hug, að árin nœðist sem fyrst, nema ef til
vill Helgi.
Ég býst við, að hann hafi verið rólegri
meðan við vorum að braska við að ná henni,
því að á meðan var engin tilraun gerð til þess
að varpa honum útbyrðis.
Hvalirnir voru að hringsólast þarna kringum
okkur, en enqinn þeirra gerði tilraun til þess
að gleypa okkur.
Við höfðum nú um annað að hugsa í svip-
inn.
Loks náðist í árina. Helgi skreið nú alveg
fram undir stefni og kúrði þar. Hann var nú
67