Sameiningin

Árgangur

Sameiningin - 01.09.1953, Síða 7

Sameiningin - 01.09.1953, Síða 7
Sameiningin 53 oss að tala? Nei. Ef vér þegðum, mundu steinarnir hrópa, Og hvað þekkjum vér þessu meira, að fá að bera Jesú Kristi vitni, fá að gerast vottar hans og þjónar í ríki kærleikans? Fá að bera öðrum ljós og yl, gleði, huggun og gæfu? Hvort þekkjum vér ekki sorgir mannanna og raunir? Þekkjum það hyldýpi örvæntingar og kvíða, það regin- myrkur, sem sálir sumra manna eru sokknar í? Eigum vér að trúa því, að ekki sé hægt að hleypa geisla inn í það grafarhúm, og ekki sé hægt að grynnka það mikla sorgar- haf? Eigum vér ekki heldur að verða samferða til Jesú og heyra hvað hann segir? „Heyra hvað hann kenndi,“ að „hér þó lífið endi, rís það upp í drottins dýrðarhendi.11 Er hann ekki að kalla á einhvern? Er ekki verið að kalla til vor á hverri stundu neðan úr undirdjúpum mannlegra þjáninga og sorgar? Er ekki hinn upprisni og uppstigni drottinn kærleikans að kalla til þín og til mín á þessari stundu? Veiztu nema hann hafi ætlað þér að bera Ijós sitt inn í sorgarhúmið, sem kann að umlykja náunga þinn, — eða dreifa áhyggjuskýinu, sem byrgir fyrir honum fegurð lífsins, eða létta á einhvern hátt undir lífsbyrðina hans, sem hann veldur ekki einn? — „Það, sem þér hafið gjört einum þessara minna minnstu bræðra, það hafið þér gjört mér,“ sagði Jesús. Það kann að verða örugt til að byrja með, að kafa reynslu- og harmadjúpið, — taka á sig kross þjónustunnar við aðra. En er það ekki einmitt fyrst á þeirri leið, sem tekur að grisja gegnum skýið dökka, er lengstum hylur fyrir oss dýrð hins eilífa lífs? Er það ekki í þjónustunni við bræður vora og systur á jörðinni, — í veikri kærleiksfórn fyrir þá líðandi og smáðu, sem vér finnum hinn heilaga tilgang lífsins og sjáum og skynjum, að líf og dauði er eitt; að engill dauðans er sendiboði guðs eins og engill lífsins; báðir í þjónustu allífsins og alkærleikans? Finnum vér ekki þar og þá, sem vottar Jesú og veikir þjónar, að það er yfir oss öllum vakað, og að lífið er eitt, hér og hinum megin grafar, en enginn múr, sem heimana skilur? Megi guð í hæstum hæðum gefa oss líf og þroska til að skilja það og vaxa í náð og þekking um ár og eilífð. —AMEN

x

Sameiningin

Beinleiðis leinki

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Sameiningin
https://timarit.is/publication/673

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.