Sameiningin - 01.11.1943, Blaðsíða 15

109
dvöldu þau þangað til þau fundu nýtt heimili fyrir sig í
grendinni. Tókst það betur en áhorfðist, því nú er erfitt
að fá leigð hús nokkursstaðar í Seattle. Heimilið var í
einu af fjölbýlishúsunum þar. Það var lítið heimili en
snoturt, á fögrum stað, í námunda við kirkju Hallgríms-
safnaðar, sem ávalt er kölluð Calvary Church.
Fyrsta morguninn fórum við Harald til viðtals við
þau Kolbein og Önnu Thordarson. Erum við Anna bræðra-
börn og þektumst nokkuð fyrir mörgum árum, en í seinni
tíð hefir fundum ekki oft borið saman. Var þar líka ágætt
að koma, bæði þá og oftar, og naut eg mikillrar og marg-
víslegrar greiðasemi og góðvildar af þeirra hálfu meðan
eg dvaldi vestra. En þar komumst við feðgarnir að því,
þennan morgun eftir viðtal við þau hjón og við forseta
safnaðarins, Mr. Karl Frederick, og aðra, að það hafði verið
nokkur misskilningur, er okkur hafði skilist, að öll hátíðar-
guðsþjónustan, þá er sonur minn yrði settur í embættið
skyldi fram fara á íslenzku máli. Var nú í flýti afráðið að
guðsþjónustan skyldi fram fara á ensku, en innsetningar
athöfnin aftur á móti á íslenzku. Sá eg þá þegar “mína sæng
útbreidda”, fram að helginni. Nú varð eg að taka til óspiltra
mála að framleiða enska prédikun, í stað þeirrar er eg hafði
búist við að flytja á íslenzku Komst eg nú inn í skrifstofu
tengdabróður míns og settist við skriftir. Þar hafði eg þó
ekki mjög lengi setið þegar einn vina minna frá Norður
Dakota bar að garði. Var það Tryggvi Anderson. Kom hann
í bíl sínum og vildi keyra okkur á heimili sitt og til annara
kunningja og vina, svo að tækifæri gæfist nú þegar að
heilsast. Við fórum þá fyrst á sjúkrahús í Ballard, og heils-
uðum þar Sigurlaugu Anderson, ekkju Halldórs sál. Ander-
son frá Hensel. Hún var þar þá sjúklingur. Rakst eg þar á
gamlann kunningja og góðan, Dr. Jón Arnason. Þar er
hann læknir og víst mjög önnum kafinn. Var það mér
mikil ánægja að hitta hann. Svo var þá farið heim til
Tryggva, og var mér tekið eins og bróður. Kom mér það
ekki á óvart því oft hefi eg notið gestrisni og góðgirni
á heimili þeirra.
Það væri gaman að halda þannig áfram með söguna,
og segja ekki bara frá aðalatriðunum, heldur frá sem
allra flestum viðburðum, einkum þeim, sem snerta gestrisni
og góðsemi fjölda fólks, í minn garð. Átti eg ásamt með
syni mínum og tengdadóttur fjölda margar greiða- og gleði-
stundir, bæði á. heimilum fólks, sem áður hafði átt heima í