Sameiningin - 01.04.1924, Blaðsíða 15

109
sem bezt vera til þess fallið aÖ leiSa menn til Krists. ÞaS vit-
anlega er aSal atriSib.
Ekki er meS réttu hægt aS neita því, aö rnikil vöntun er á
kristindómi heimafyrir í hinum svokölluSu kristnu löndum, og
ef þaS væri kristileg hugsun aS láta kristniboSiö útáviö biSa
þess, aS alt væri fullkomiS heima fyrir, mundi ekki skorta rök
gegn trúboSi. En nú er þetta vitanlega alveg ókristileg hugs-
un. Ef hún hefSi veriö látin ráöa, hefSi ljós kristninnar
aldrei veriS fært heiSnu löndunum. Og hver getur efaS, aS ó-
líkt dimmra væri þó yfir kristninni heima fyrir, ef 'hún heföi
ekki oröiS fyrir áhrifunum af því aS vinna svo gott og óeigin-
gjarnt starf. Enda er þess ekki ætíS gætt, þegar bent er á gall-
ana 'heima fyrir, sem afsökun fyrir því aS rækja ekki starfiS út-
áviS, aö enginn getur hindraö, eins og samgöngur eru nú orSn-
ar greiðar um allan heim, aS áhrif hins gallaSa berist frá einu
landi til annars, og ætti þá sízt aS vera vanþörf á starfsemi, sem
vill færa öSrum þjóöurn þaS ’bezta, sem ktistnu þjóSirnar eiga—
þekkingu á Ivristi og blessun þeirri, er hann færir mönnunum.
Alveg sérstök ástæöa er til þess fyrir kirkju þessa lands, aS
sinna þessari skyldu sem bezt nú, og þaS er, aS kristniboÖs-
starfiö, er relciö var af NorSurálfuþjóSunum á undan ófriSn-
um, hlaut viÖ hann þá hnekki, .aS ekki veröur auSveldlega úr því
bætt. Meöan aS þær þjóSir eru latnaöar, er þaS amerísk kristni,
sem er best stödd til þess aS koma málinu til hjálpar. Vér
megum ekki gleyma því, aS þó ástæöur hér séu ekki glæsilegar
á þessum árum, þá eru ]>ær þó betri en nokkurs staSar annars-
staSar í lieimi. HGeyrir oss því alveg sérstaklega til sú skylda,
aö sýna almennan og lifandi áhuga fyrir útbreiöslustarfi
kristninnar.
Þetta síÖastliSna ár hefir trúboSi vor, séra S. O. Thorlaks-
son, ferðast um flestar bygSir vorar og talaö máli trúboSsins.
Má víst fulltreysta því, aS þaö hefir orSiS málefni trúboSsins
meöal vor mikill styrkur, og beri árangur ekki einungis í bili,
heldur til langframa. Vonandi kernur þaS meSal annars í
ljós á þann hátt, að á þessu vori taki hver einasti söfnuSur
kirkjufélagsins, eSa því sem næst, offur hjá sér til heiSingatrú-
boSs. Og allir ættu aö sjá um aS þau tillög komist til féhiröis
kirkjufélagsins fyrir io. júní næstk., þegar fjárhágsár kirkju-
félagsins endar.
K. K. Ó.