Sameiningin - 01.03.1920, Side 26

90
vor vegna til að opinbera oss í allri fullkomnun hið kærleiks-
fylsta líf, og til aS gefa lífið í dauðann oss til frelsis.
Jesús er hin fullkomna fyrirmynd. Af honum þurfum vér
alt af að reyna að læra, — reyna að Mkjast honum í lífi og
framferði. Jafnvel þó að vér finnum, að vér séum svo dæma-
laust ófullkomnir, og gallarnir svo margir og veikleikinn svo
mikill, megum vér ekki gefast upp við þaö að reyna að verða
honum líkir. pess vegna er það ihelg skylda vor, að reyna að
líkjast honum í því, að lifa sannarlega kærleiksþrungnu lífi, —
vera sannarlega kærleiksríkir á heimilnu voru, í umhverfi
voru og Mka í heiminum yfirleitt.
En hvernig eigum við nú að lifa kærleiksríku Mfi á heimil-
inu? Vér iskulum athuga það. Fyrst og fremst þurfum vér
að vera þess minnug, að hlýða vel fjórða boðorðinu. Gagnvart
foreldrum vorum er stærsta skyldan. pau hafa af Guði verið
sett tiíl að hafa ráð fyrir oss og leiðbeina oss; þau hafa líka
gjört svo mikið fyrir oss. Borið oss, leiitt og stutt Mkamlega
og andlega, oss vanmáttuga og veika. Vér (þufum að
hlýða þeim, hjálpa iþeim, gleðja þau með prúðri og kristilegri
framkomu. Vér þurfum að hjálpa til að þau geti alt af verið
ung, með þVí að orsaka þeim ekki áhyggjur og sársauka að ó-
þörfu. Og svo þurfum vér að þjóna þeim með ástríkri um-
byggju, þegar þau eru orðin lúin í Mfsbaráttunni. Áreiðanlega
myndi Jesús hafa velþóknan á siíkri framkomu. Svio eigum
vér kannske isystkin líka á heimilinu. Mikið er undir því kom-
ið, hvernig vér breytum gagnvart þeim. Vér eigum að bera
virðingu fyrir því, sem eldri systkinin segja oss, og hjálpa
þeim yngri, ekki ‘slzt meðan þau eru svo smá og hjálparþurf-
andi í öllum skillningi. Látum ekki stríðnina og ertnina komast
að, og ekki heldur eigingirnina í sambúð vorri við þau. pannig
leggjum vér líka vorum elskuðu foreldrum Mð í heimiMsstjórn-
inni. Nú getur svo verið einnig, að á heimiMnu sé skylduMð
til aðstoðar við starfrækslu heimiMsinis. Aldrei að lítilsvirða
slíka á neinn hátt í hugsunum, orðum eða verkum. Kristur
bendir á, að það séu bræður vorir og systur vorar líka. Sýnið
þeim vinsemd og hllýhug og alúð. Látið þa-u finna yl kærleik-
ans streyma til sín frá yður. f sambandi við heimilið má Mka
minnaist á húsdýrin og skepnurnar, sem kunna að tilheyra heim-
iMnu. Guð hefir sýnt, að þau hafa sín réttindi, og vér höfum
skyldur gagnvart þeim. Vér þurfum að vera góð við máMeys-
ingjana og varast að umgangast þá nokkurn tíma með grimd.
petta alt tilheyrir því, að Mfa á heimiMnu kærleiksríku
Mfi. pað gjörir heimilið bjart, fagurt og dásamlegt, eins og