Sameiningin - 01.03.1914, Qupperneq 22

i8
mig og mína synd. Rauði þráðrinn í Passíusálmunum
er þessi hugsun, sem fram kemr þegar í inngangs-vers-
unum: „Jesús er kvalinn í minn stað.“ En svo að segja
samhliða mynd þessarri af píndum frelsaranum, sem af
fórnfúsum kærleika tekr á sig bölvun mannsins, er mynd
sjálfs liins synduga manns, sem aumr, en iðrandi fómar
höndunum upp til krossins og biðr guð að fyrirgefa sér
sökum blóðfórnarinnar á krossinum, er maðrinn tileink-
ar sér í trúnni. Og svo er áframhaldandi hjartans sam-
tal milli hans, er á krossinum framber sjálfan sig sem
heilaga friðþægingar-fórn eftir guðs sáluhjálplegu ráði,
og hins, sem fórnina þiggr og fyrir hana frelsast; hjart-
ans brennandi þakklæti til Jesú, lofgjörð og hœn, en al-
varlegar og átakanlegar áminningar til hins endrleysta
syndara um að taka sér Jesúm til fyrirmyndar og lifa
fögru og flekklausu lífi til dýrðar frelsara sínum og
öðrum mönnum til nytsemdar, þola raunir lífsins með
undirgefni undir vilja guðs og bíða lausnar sinnar úr
lieimi þessum með gleðiríkri eftirvænting eilífrar dýrðar
hjá Jesú.
Á ýmsan hátt geta menn, ef til vill, sundrgreint
kenningar Passíusálmanna sér til hœgðarauka. Mér hefir
virzt, að þeir skifti sér eftir efni aðallega í þrjá flokka,
sem svo aftr sundrliðast sjálfir, og myndi eg setja sem
yfirskrift flokkanna: (1) Trúarkenningar. (2) Siða-
lærdómar. (3) Bœnir.
Trúarkenningarnar eru aðallega í tveim íiokkuin og
og hljóða um: (a) Friðþæging Krists og (b) Synd
mannsins.
Nú skulu tilfœrð nokkur sýnishorn friðþægingar-
kenningarinnar einsog hún er í Passíusálmunum:
„ÞaS gjald fyrir mína misgjörö
er meira vert en himinn og jörö;
hans sorg, skjálfti og hjartans pín
lijá guöi er eilíf kvittun mín.“—II„ 15.
„Guös reiði-ekl og eilíft fár
útslökktu’ og lægðu herrans tár.“—III., 6.
,,í Adams broti var blóðkuld gjörð,
bölvún leiddi það yfir jörð;