Sameiningin - 01.03.1914, Side 42

38
trúar-alvöru, sem eudrarnær var einsog fólginn eldr.
Stundum sáum vér tárvot augu; og hver vill sverja fyrir
það, aÖ barnsrödd hans hafi ekki bilað af sömu orsök,
þegar hann reyndi að fylgjast með þeim eldri í sálma-
söngnum? Og það var einmitt þessi sálmasöngr, sem
gjörði guðrœknis-stundir þær eins dýrmætar og þær voru.
Það er hann, fremr en hugvekju-lestrinn, sem rótfest hef-
ir í hjörtum vorum tilfinningar þær, er aldrei geta fymzt
með öllu, heldr vakna ætíð af nýju, er vér hugsum um
kvöld þessi.
Og það eru þessir sálmar, sem öllu öðru fremr, að
undanteknum guðspjöllunum sjálfum, hafa kennt oss að
þekkja og elska frelsara vom. Svo má að orði kveða, að
Hallgrímr Pétrsson hafi með því listaverki sungið Krist
inní íslenzk barnshjörtu nú í nærfellt hálfa þriðju öld.
Hver getr gleymt mynd lausnarans, einsog hún stóð þar
útmáluð fyrir oss? Sakleysi hans, himnesk ró og stilling,
og guðdómlegr kærleikr mitt í grimmustu ofsóknum og
bitrustu kvölum blasti þar við barnsauganu í hverju at-
viki, sem frá var skýrt. Og tilfinning skáldsins sjálfs —
kærleikr sá hinn innilegi, sem hann bar í hrjósti til lausn-
ara síns, kom þar svo látlaust og skýrt í ljós, að hann hreif
barnshugann með sér og gaf hann Kristi á vald. — Og
þetta er gjört með svo aðdáanlegri snilld, að menn glevma
skáldinu, og muna aðeins eftir honum, sem skáldið er að
lýsa.
Af samskonar snilld voru allar hinar myndirnar
gjörðar, sem þar stóðu úthleyptar fyrir augum vorum,
allt frá mynd Pétrs, sem í vonleysis-örvinglan afneitaði
meistara sínum, niðr-að mynd Júdasar, sem sveik hann
fyrir fémútu með köldu blóði. Einn eftir annan sáum vér
menn þá leidda fram-á sjónarsviðið, sem áttu einhvern
þátt í þeirri harmsögu. Lýsingarnar allar stuttar; drætt-
irnir örfáir í hverri mynd, oft ekki nema eitt eða tvö orð;
en svo skýrir eru þeir og hár-réttir, að menninir, sem lýst
var, stóðu einsog í lifanda lífi fyrir hugskotssjónum vor-
um. Eg hygg, að fáir menn finnist með Islendingum, eða
nokkurri þjóð annarri, að fornu eða nýju, er hafi kunnað