Sameiningin - 01.06.1914, Page 10

90
í þessari álfu, sé liann hér fyrir mér hniginn að velli eftir
sitt langa og dýrðlega starf, þá verður lofsöngurinn rík-
asta tilfinningin í sálu minni. Og lofsöngur liaafir við
líkkistu þessa, en ekki harmagrátur.
0g engin lofsöngsorð finst mér eiga eins vel við og
byrjunar-orðin í hinum eldgömlu sigurljóðuin Debóru og
Baraks, sem eg las upp úr liinni lieilögu bók.
Eg veit, að það er margt, sem vekur upp liarm og
sáran söknuð lijá þeim vinahóp, sem er liér saman kom-
inn, og’ hinum enn þá stærra vinaskara, sein syrgir við
lát dr. séra Jóns Bjarnasonar. bæði meðal Vestur-íslend-
inga og lieima á fósturjörðiuni gömlu, en grunnhljómur-
inn í allri sorginni er þó lofsöngur allra þeirra, sem
elska hið dýrmæta málefni, sem þessi mikli foringi barð-
ist fyrir, starfaði fyrir og elskaði alt til dauðastundar.
Að foringjar veittu forstöðu í Israel, það var mikið
lofsöngsefni, og svo er það enn. Þegar guð uppvekur
oss trúa, ötula og góða foringja, er það liin bezta gjöf,
sem guð gefur kirkju sinni, því án þeirra yrði drottins
hjörð eins og höfuðlaus her, sem enga von getur liaft um
sigur. Eg ætla ekki að fara að lýsa, hvílíkur foringi vor
látni kennifaðir var eða starfi hans, því aðrir eru betur
fallnir til þess að segja þá sögu; eg bendi á þetta til þess
að snúa huga vorum til guðs og vekja hjá oss þakklæti og
lofsöng. Því sannarlega. hefir dýrð drottins opinberast
yfir hinum langa starfsdegi vors elskaða vinar og bróð-
ur. 1 lionum vakti guð upp þann foringja, sem safnaði
saman liinum tvístraða lýð íslendinga hér í álfu á dreif-
ingar-árunum. í lionum gaf liann oss mann, sem með
sterkum og heilbrigðum anda veitti forystu í guðs Israel
um langa æfi, mann, sem aldrei liopaði af hólmi, aldrei
vildi bevgja af beinum og réttum vegi, aldrei liugsaði um
sjálfan sig, er um guðs málefni var að ræða; með óbif-
andi festu liélt hann fast við það, sem hann vissi sannast
og réttast og leit ekki augum af markinu, hvað sem kost-
aði, og stýrði beint að því, livort sem vindurinn var með-
iægur eða mótstæður. Þess vegna ávanst svo mikið; þess
vegna fékk hann levfi til að sjá svo ríkulegan ávöxt af
starfi sínu.