Sameiningin - 01.06.1914, Síða 11

91
Og er vér lítum yfir starfsferilinn, sem nú er liðinn,
þá segjum vér allir, sem unnum málefni guðs og frelsara
vors Jesú Krists: Að foringi veitti forystu meðal Is-
lendinga—fyrir það lofið drottin.
Já, eg vil vegsama guð, frelsara vorn, sem gaf vorri
elskuðu þjóð slíkan foringja og gaf oss náð til að vera
undir forystu hans.svo langa stund. Hann gekk ávalt á
undan, þegar erfiðast var, ruddi brautina, kallaði á lýð-
inn með myndugleika drottins, því frá lionum einum liafði
hann vald sitt, þess vegna gat liann komið svo miklu til
vegar. Hann hafði enga konungs-útnefningu að baki
sér, engin ríkislög veraldlegs valds, en liann skildi köllun
sína og raust drottins, sem útvaldi liann og gaf lionum
eitt hið vegsamlegasta starfssvið, sem nokkrum Islend-
ingi hefir hlotnast. Og hann hlýddi þessu kalli, þótt oft
væri erfitt, og lagði sjálfan sig, krafta sína og alt í söl-
urnar, og studdi sig óhræddur við liinn sterka armlegg
drottins, sem í dag er eins voldugur og á dögum þeirra
dómara, sem forystu veittu hjá Israel, og söfnuðu þeim
dreifðu saman til þess að vinna sigur á óvinum guðs ríkis.
Drottins armleggur er eins sterkur nú, og æfistarf þessa
drottins þjóns, sem með réttu má kalla kirkjuföður hinnar
íslenzku kirkju meðal Vestur-lslendinga, æfistarf lians
setur þenna sannleika oss skýrt fyrir sjónir í dag, er vér
við kistu hans horfum með þakklæti til baka, og gefum
guði dýrðina fyrir það alt.
Já, guði einum ber dýrðin, og eg veit að það er sam-
kvæmt vilja vors látna elskulega föður að vér gefum guði
alla dýrðina, en ekki honum. Þess vegna viljum vér lofa
guð, og helga honum tár vor og láta nýjan lofsöng spretta
fram af harmi vorum og' söknnði.
Já, látum oss þá lofa guð, að hann gaf oss þenna for-
ingja og einnig fyrir það, að fólkið kom sjálfviljuglega. 1
því birtist líka guðs dýrð, að liið sundurdreifða fólk, sem
ekki var bundið af neinni ytri þvingun eða lagavaldi, safn"
aði sér saman, er það heyrði rödd drottins hljóma til þess
í gegn um prédikun og starf þessarrar lietju drottins.
Eg, sem ekki á heima liér, og stend hér sem fulltrúi
liinnar íslenzku kirkju heima, get sag't það og sagt það