Fréttablaðið - 27.06.2011, Blaðsíða 36

27. júní 2011 MÁNUDAGUR20
BAKÞANKAR
Júlíu
Margrétar
Alexanders-
dóttur
1
6 7 8
10
13
119
12
15
16
18
21
20
17
14
19
2 3 4 5
krossgáta
■ Pondus Eftir Frode Øverli
■ Gelgjan Eftir Jerry Scott & Jim Borgman
■ Handan við hornið Eftir Tony Lopes
■ Barnalán Eftir Jerry Scott & Rick Kirkman
LÁRÉTT
2. hvetja, 6. í röð, 8. dorma, 9. háttur,
11. tveir eins, 12. rabb, 14. gistihús,
16. málmur, 17. hyggja, 18. pili, 20.
tveir eins, 21. yfirstétt.
LÓÐRÉTT
1. elds, 3. í röð, 4. hagsæld, 5.
þróttur, 7. afturhluti, 10. kvk nafn, 13.
sigað, 15. fiskur, 16. geislahjúpur, 19.
skóli.
LAUSN
LÁRÉTT: 2. örva, 6. áb, 8. sef, 9. lag,
11. ll, 12. skraf, 14. hótel, 16. ál, 17.
trú, 18. rim, 20. ðð, 21. aðal.
LÓÐRÉTT: 1. báls, 3. rs, 4. velferð,
5. afl, 7. bakhlið, 10. gró, 13. att, 15.
lúða, 16. ára, 19. ma.
Lestaferð með
glerbotni
Jæja, nú
förum við
heim og
njótum
ásta!
Mona, viltu
vera svo
væn að
slaka á.
Það er svo
leiðinlegt
hérna!!!
Ég bókstaflega
hef ekkert að
gera!!
EKKERT!!!
Komdu og
hjálpaðu
mér með
uppvaskið.
Nei, ég er
upptekinn.
Góðan
daginn
Komdu og gefðu
mömmu knús!
Er þetta bara ímyndun í mér eða
vill hún ekki knúsa mig?
Ég held að
þetta sé ekki
ímyndun í þér.
Ferðamanna-
straumurinn
liggur ekki
í þetta tæki
Lesendur okkar
eru á öllum aldri
með ólíka
sýn á lífið
– og við þjónum
þeim öllum
Allt sem þú þarft
Ég fer að sofa klukkan ellefu á kvöld-in. Ég borða hollt og reglulega, vinn
sjö tíma á dag og flæki ekki líf mitt að
óþörfu. Með þessu móti get ég ágæt-
lega sinnt starfi og foreldrahlutverki. Ef
vinnudagarnir vinda aukaklukkustundum
upp á sig sést það fljótt. Skrifborðið mitt
fer að líkjast kókkæli eftir jarðskjálfta,
heilinn, sem þráir hvíld, gerir mér
skráveifur og prófarkalesarar
reyta hár sitt. Að slíkum vinnu-
vikum loknum líður mér eins og
eftir endajaxlatöku og ég legg
ekki í einn auman þvottabala.
ÞEIR sem vakta líf og limi okkar á
spítölum landsins vinna oft tvöfalt
lengri vinnuviku en ég í tímum
talið. Samkvæmt skýrslu vinnueft-
irlitsins frá árinu 2003 vann fjórði
hver læknir meira en sextíu tíma
vinnuviku og voru þá ótaldar þær
klukkustundir sem fylgja auka
vaktavinnu. Núna, átta árum
síðar, segja læknar að álagið
á starfsfólk spítalanna hafi
aldrei verið meira og má
rétt ímynda sér að vinnu-
stundirnar séu orðnar
töluvert fleiri en þegar
þessi könnun var gerð.
BRÁÐADEILD Land-
spítala starfar langtím-
um saman á rauðu eða svörtu álagsstigi
– stigi sem læknar kalla sín á milli „ham-
farastigið“. Þessu greinir Morgunblaðið
frá um helgina. Sjúklingar liggja á öllum
göngum og starfsfólkið er á hlaupum.
Álagið á spítölum er almennt mjög mikið
og á þau gólf vantar þar að auki sextíu
til áttatíu lækna. Í þessum éljagangi þarf
að fremja skurðaðgerðir, stinga nálum í
smábörn og taka á móti ungmennum eftir
alvarleg bílslys. Ég efa að mér tækist að
líma á mig plástur eftir sextíu klukku-
stunda vinnutörn.
ÁN EFA hefur sjaldan verið mikilvæg-
ara að fara snemma að sofa, borða hollt
og reyna að halda heilsu. Ekki bara til
að geta sinnt lífi sínu heldur líka til að
þurfa ekki að auka á álag heilbrigðis-
starfsmanna. Maður flækist ekki að
óþörfu fyrir á gosstað. Fjölskyldumeð-
limur minn er ekki jafn heppinn, hann
hefur fengið fimm nýrnasteinaköst á
fjórum vikum og verið fluttur jafnoft á
bráðamóttöku með sjúkrabíl. Hann hefur
mætt starfsfólki sem heldur heitorðum
lækna á lofti; að beita kunnáttu sinni
með fullri alúð og samviskusemi. Eini
sérfræðingurinn sem getur ráðið fram
úr hans málum kemur hins vegar ekki úr
fríi fyrr en eftir nokkrar vikur. Þangað
til liggur þessi fjölskyldumeðlimur og
tekur verkjalyf, óvinnufær. Guð blessi
Ísland.
Hjálpi þeim hver heilagur