Fréttablaðið - 23.07.2011, Qupperneq 16

23. júlí 2011 LAUGARDAGUR16
T
il allrar hamingju er
mannskepnan svo marg-
slungin að hún rúmast
ekki í einsleitri hugmynd
sem við gjarnan gerum okkur um
náungann. Einar Magnús Magnús-
son, upplýsingafulltrúi Umferðar-
stofu, virkar eflaust á suma eins
og fyrirhyggjufýr sem hugsar um
það eitt að hafa vaðið fyrir neðan
sig. En þeir sem verða á vegi
hans þegar hann hefur stimpl-
að sig út hjá Umferðarstofu hitta
fyrir mann með ólgandi blóð sem
þráir frelsið og hið óþekkta. Það
var til dæmis af þessum hvötum
sem hann tók sig til og leigði sér
Harley Davidson mótorfák í Flór-
ída síðastliðið vor og krúsaði um
slóðir langt frá ysi og þys ferða-
mannanna.
Góðmennið á
óásjálega sendibílnum
Ferðinni var heitið í norður frá
Orlando. „Ég var ekki lengi að
sannfærast um að Flórída hefur
upp á svo miklu meira að bjóða en
golf og Disneyland,“ segir Einar
Magnús meðan hugurinn reikar
vestur yfir haf. „Ég færðist líka í
sanninn um að ljúflegheitin í Kan-
anum eru ekki bara einhver yfir-
borðsmennska. Það kemur svo ber-
lega í ljós í svona ferðum þegar
maður er bara upp á sitt eigið
ágæti kominn, eins takmarkað og
það getur stundum verið, að góð-
mennskan ristir dýpra en svo. Mér
er til dæmis minnisstætt þegar
ég var kominn að sjálfvirku toll-
hliði á einni hraðbrautinni en þá
var ég ekki með neitt klink í sjálf-
salann og þar með var engin leið
fyrir mig að fara í gegnum hliðið.
Nema þá að svindla og troða sér
fram hjá hliðinu í augliti mynda-
véla sem láta ekkert fram hjá
sér fara og taka þá bara sektinni
þegar hún kæmi. En það yrði nú
ekki gott afspurnar að upplýs-
ingafulltrúi Umferðarstofu færi
um í trássi við lög á bandarískum
þjóðvegum. Þannig að ég sný mér
að næsta bíl sem kom þar að og
spurði ökumann hvort hann gæti
skipt fyrir mig dollaraseðli og bíl-
stjórinn var nú heldur betur til í
það. Þá er kallað á mig úr bíl þar
fyrir aftan en sá óásjálegi sendi-
bíll hefði tekið sig vel út í ein-
hverri bófamyndinni og bílstjór-
inn var ekki þannig útlits að það
samrýmdist hugmyndum manns
um hjálparstarfsmann. En hann
kallar: „Farðu bara í gegn góði,
ég er búinn að borga þetta fyrir
þig.“ Ég vildi náttúrulega endi-
lega borga manninum þetta en það
kom ekki til mála. Ég ítrekaði svo
bón mína þegar ég var samhliða
honum á gatnamótum en hann bað
mig manna heilastan að stinga
seðlinum í vasann aftur og njóta
ferðarinnar.“
í grillveislu hjá Harley-mönnum
Þegar maður situr einn á Harley
Davidson vélfáki á þessum slóðum
getur ferðin tekið óvænta stefnu.
„Eitt skiptið er ég að taka bensín
en þá heyrast þvílíkar drunur að
rúðurnar á bensínstöðinni skulfu
í gluggunum. Þá var þar komið
mikið Harley Davidson hjól og
á því situr nokkuð skrautlegur
náungi í stuttermabol sem er nú
nokkuð langt frá því að teljast
heppilegur hlífðarfatnaður hjá
Umferðarstofu en hann var þó
með hjálm. Hann var ekkert að
drepa á hjólinu eins og venja er
þegar menn stoppa á bensínstöðv-
um. Hann gaf mér síðar þá skýr-
ingu að það gæti reynst þrautinni
þyngri að koma mótorfáknum í
gang aftur. Þegar hann sér á hvers
konar hjóli ég er segir hann við
mig: „Heyrðu, þú verður nú endi-
lega að koma í Harley-grillveisl-
una sem er verið að halda í bænum
Kissimmee, þetta eru ekki nema
15 til 20 mílur.“ Ég var til í það
svo hann segir: „Eltu mig bara.“
Þannig kynntist ég honum Tony,
þetta var í raun eins og ég hefði
hitt gamlan bekkjarfélaga þarna á
bensínstöðinni.
Hjólið hans var ekki beint traust-
vekjandi, hann hafði sett það
saman úr gömlum pörtum sem
voru þó allir úr smiðju Harley
Davidson. Þetta var svo haganlega
gert að það var meira að segja gír-
stöng á hjólinu eins og tíðkaðist
hér áður fyrr á einstaka hjóli og
síðan var opið fyrir allar reimar
sem þykir nú heldur þunnur þrett-
ándi í öllum öryggisprófum. Hann
bjó heldur ekki svo vel að vera með
stefnuljós á hjólinu þannig að hann
setti út aðra höndina til að gefa til
kynna að hann ætlaði að beygja. Ég
varð heldur betur að grafa Umferð-
arstofugæjann í mér meðan ég var
í slagtogi við Tony sem fór með
aðra höndina útrétta og hina á gír-
stönginni.“
Þó að Einar Magnús hafi ekki
verið í árshátíðartauinu stakk hann
óneitanlega nokkuð í stúf í þessu
óvænta grillboði. „Af útgangi og
klæðaburði að dæma hefði alveg
mátt halda að maður væri staddur
á samkomu hjá Hell´s Angels. En
ég hef tamið mér það að gefa mig
einmitt á tal við það fólk sem vekur
upp hjá manni einhver varnarvið-
brögð í fyrstu og hafði ég þann
háttinn á að þessu sinni. Og viti
menn, þessir hrjúfu kappar reynd-
ust vera hin mestu ljúfmenni.“
Mótorhjólatöffarinn
í skipulagsráðinu
Það opnast mönnum ekki aðeins
ævintýraheimur þegar setið er
á Harley Davidson hjóli, heldur
opnast einnig fyrir manni hliðið
inn í samfélag Harley-manna. „Ég
tók snemma eftir því að þeir sem
voru á Harley-hjóli köstuðu á mann
kveðju og ég veifaði þeim náttúru-
lega á móti, kannski helsti hátíð-
lega, það hefði mátt halda að ég
væri stjórnmálamaður á kosninga-
fundi. En svo tók ég eftir því að
þetta var alveg sérstök kveðja og
nýtti ég tækifærið á einni bensín-
stöðinni og fékk menn til að kenna
mér hana svo ég væri ekki eins
og blautvoðungur í Harley-samfé-
laginu.“
Rétt eins og Einar Magnús áttu
margir þessara mótorhjólakappa
annað líf, gjörólíkt því sem lifað
var á vegum úti. „Ég fór til Mount
Dora sem er norðan við Orlando
og bregð mér þar í Yalaha-bak-
arí sem er reyndar rekið af dótt-
ur Charlie Chaplin og er marglof-
að af bifhjólamönnum. Þeir koma
þar margir við enda er það í miðri
mótorhjólaleið. Þegar ég er þar að
kaupa mér brauðmeti hitti ég fyrir
hjón sem í fyrstu sýn gætu hæg-
lega sýnst verðugir fulltrúa Hell´s
Angels. Í þessu spjalli fékk ég eina
áminninguna enn um að maður
skyldi ekki dæma eftir útlitinu því
þessi hjón taka sig til um helgar og
skella sér í gallann og fara að rúnta
um en á virkum dögum fara þau í
hversdagsfötin og til vinnu á skrif-
stofuna. Reyndar held ég að mað-
urinn sé í einhverju skipulagsráði,
menn slá kannski ekki um sig með
slíkum titli meðal Harley-manna.“
Finnst gaman að kitla pinnann
Það liggur náttúrulega bein-
ast við að spyrja Einar Magnús
hvort hann hafi ekið á löglegum
hraða í hvívetna. „Já, ég tel mig
nú hafa gert það en það komu upp
nokkur skemmtileg atvik svona
í ljósi þeirrar stöðu sem ég gegni
hér á Íslandi. Mér er minnisstætt
þegar ég fór að leigja hjólið hjá
Eagle Rider-leigunni að þá var ég
spurður hvort ég væri með slysa-
tryggingu og kvað ég svo vera.
„Nú, þá þarftu ekki hjálm,“ segir
afgreiðslumaðurinn. Þetta þótti
mér undarleg tilhögun. Eins var
ég varaður við því, þegar ég var að
fara afar skemmtilega leið í gegn-
um appelsínuakra, að það væru
svo margir lögreglumenn að mæla
á þessari leið. Þetta hljómaði und-
arlega í mín eyru enda erum við á
Umferðarstofu ekki vanir því að
vera varaðir við umferðarlögregl-
unni.“
En þó að Einar Magnús sé sífellt
að brýna fyrir landanum að draga
úr hraðanum segist hann vel skilja
þær hvatir að menn ani út í slíkan
háska. „Það er ekkert launungar-
mál að það getur verið gaman að
keyra hratt en það þarf bara að
finna því réttan vettvang. Ég er
félagi í Akstursíþróttafélagi Suður-
nesja og ég hvet menn til að snúa
sér til akstursíþróttafélaganna
hafi þeir þessa hvöt í stað þess
að fá útrás fyrir hana í almennri
umferð.“
Þegar blaðamaður kveður upp-
lýsingafulltrúann er hann þess
fullviss að þótt það fari Einari
Magnúsi vel að hvetja menn til að
hafa vaðið fyrir neðan sig þá færi
það honum líklega engu verr að
brýna fyrir mönnum að lifa líf-
inu.
Tekinn í samfélag Harley-manna
Löngum hefur Einar Magnús Magnússon, upplýsingafulltrúi Umferðarstofu, brýnt fyrir landanum að fara eftir reglum. Önnur
og svolítið villtari hlið kemur þó í ljós í frásögn hans af mótorhjólaferð um Flórída í Bandaríkjunum. Jón Sigurður Eyjólfsson
blaðamaður komst að því að þar tilheyrði hann samfélagi sem á fátt skylt við regluvæddu veröldina á Umferðarstofu.
FULLTRÚI SKIPLAGSRÁÐS OG FRÚ Þau Brenda Fleming og Frank Franklin taka sig
til um helgar og bregða sér í gallann og upp á vélfákinn. Virka daga verður Fleming
síðan að skila sér í skipulagsráðið. MYND/EINAR MAGNÚS MAGNÚSSON
Á MÓTORHJÓLALEIGUNNI EAGLE RIDER Fyrst var það að koma sér upp réttu græjunum og þessi fríði hópur var ekki lengi að koma vélfák af réttri tegund undir Einar Magnús.
MYND/EINAR MAGNÚS MAGNÚSSON
Á LÖGLEGUM HRAÐA Einar Magnús Magnússon er hér á ferð í Flórída á Harley
Davidson mótorfáki. Hann tekur sig greinilega ekkert verr út í vélhjólaham en í hlut-
verki upplýsingafulltrúa Umferðarstofu. MYND/HRUND GUNNARSDÓTTIR