Fréttablaðið - 23.07.2011, Blaðsíða 22

23. júlí 2011 LAUGARDAGUR22
G!
-tónlist-
arhátíðin
var haldin í
tíunda skipti
í þor pi nu
Götu í Fær-
eyjum um síðustu helgi. Fleiri en
7.000 miðar seldust á hátíðina í ár,
nokkuð gott í 50 þúsund manna
landi.
Hefði ég vitað að bílstjórinn
(sem heitir Eiríkur) sem tók á móti
okkur í Færeyjum væri einn merk-
asti hugsuður eyjanna hefði ég
mögulega reynt að undirbúa mig.
Gullmolarnir ultu af vörum hans
eins og steinar niður fjallshlíð
og hann virtist alltaf hafa svör á
reiðum höndum. Skoska hljóm-
sveitin Travis kom fram á G!-
hátíðinni í ár, en flestir Íslendingar
sem hafa kveikt á útvarpi kannast
við hana. Lítið hefur þó spurst til
strákanna síðustu misseri og í sam-
tali við Eirík bílstjóra velti ég fyrir
mér hvað hefði klikkað. „Það klikk-
aði kannski ekki neitt,“ sagði hann.
„En dæmið gekk ekki heldur upp.“
Ég starði á hnakkann á honum (ég
sat aftur í) og aðdáunin leyndi sér
ekki.
Þegar talið barst að hljómsveit-
inni Tool og sérvitra forsprakkan-
um Maynard James Keenan velti
hann upp kenningu um mann-
fólkið. „Fólk er eins og laukur —
lagskipt.“ Þvílík viska, þvílíkur
maður.
Dagskráin var hafin þegar ég
mætti á hátíðina á föstudeginum.
Mugison hafði spilað á tónleikum
daginn áður og var gríðarlega vel
látið af þeim. Fyrsti listamaðurinn
sem ég sá var hins vegar hin græn-
lenska Nive Nielsen. Vandræði ein-
kenndu tónleikana en síðasta lagið
gekk upp og var frábært. Næsta
hljómsveit á svið var hin færeyska
Gipsy Train. Fjörugt sígauna-
rokkið var sæmilega skemmtilegt
og minnti á dönsku hljómsveitina
Kaizer Orchestra. Einn af með-
limum Gipsy Train var í hlutverki
bílstjóra daginn eftir og þegar
hann skutlaði mér stutta leið sagð-
ist hann hlusta mikið á Kaizer
Orchestra. „Þeir eru frábærir,“
sagði hann.
Þið virðist skemmta ykkur vel á
sviðinu.
„Já, við gerum það. Við elskum
það sem við erum að gera og elsk-
um hver annan.“
Sjarmerandi Travis
Færeyingar geta verið stoltir af
Pétri Pólsyni og hljómsveitinni
Budam sem héldu góða tónleika á
föstudagskvöld. Skotarnir í Travis
voru hins vegar næstir
og allir gestir hátíðar-
innar voru mættir til að
berja þá augum. Fyrir
tónleikana minnti mig
að hljómsveitin ætti
þrjá til fjóra smelli, en
mér skjátlaðist. Trav-
is á allavega átta ofur-
smelli sem allir sungu
með í, ekki bara Sing,
Why Does it Always
Rain on Me og Turn.
Það er hálfsorglegt
að Travis skuli ekki
vera vinsælli í dag.
Hljómsveitin er frá-
bær á sviði, á nóg af
fínum lögum og sjarm-
inn lekur hreinlega
af söngvaranum Fran
Healy.
Sænska þungarokk-
hljómsveitin Meshugg-
ah var næst á stóra
sviðið og þá byrjaði að
rigna. Og það rigndi
og rigndi á meðan þessi ótrú-
lega hljómsveit gerði tilraun til
að kremja gesti hátíðarinnar með
myljandi rokkinu. Veðrið var við-
eigandi. Guð fílar ekki þungarokk
og lét því rigna duglega á synda-
selina.
Færeyingar fíla Skálmöld
Einhvers staðar heyrði ég að G!-
Festival sé eins og þjóðhátíð í Vest-
mannaeyjum. Sjálfum fannst mér
vinaleg stemningin
minna meira á Aldrei
fór ég suður á Ísafirði.
Ég fékk far hjá Eiríki
bílstjóra á hátíðarsvæð-
ið á laugardeginum.
Hann virtist þreyttur.
Ertu þunnur?
„Nei, maður á ekki að
drekka og keyra. Maður
gæti helt drykknum
niður,“ sagði þessi mikli
hugsuður og húmoristi.
Hann átti lítið eftir af
vaktinni og ég sá hann
skömmu síðar skemmta
sér vel á tónleikum
Skálmaldar.
Víkingarokk Skálm-
aldar féll vel í kramið
hjá þungarokksþyrstum
Færeyingum sem virt-
ust vera búnir að hlusta
mikið á Baldur, fyrstu
plötu hljómsveitarinn-
ar. Hún er náttúrulega
gefin út af færeyska
útgáfufyrirtækinu Tutl, sem ku
vera rekið af hugsjón, en ekki með
arðsemissjónarmið að leiðarljósi.
Á eftir Skálmöld steig Orka á
stóra sviðið. Tónleikarnir voru
skemmtilegir, en Orka leikur ekki
á hefðbundin hljóðfæri heldur
ýmislegt tilfallandi. Þegar erlend-
ir blaðamenn spurðu Jens Guð, sér-
fræðing númer eitt um færeyska
tónlist, hvaðan hljóðfærin kæmu
sagði hann meðlimi Orku hafa alist
upp við fátækt og hreinlega neyðst
til að grípa það sem hendi var næst.
Hann glotti svo og sagðist vona að
þessi útskýring birtist í tímaritinu
Metal Hammer.
Rasískir sveitalubbar
G!-hátíðin sér vel um hljómsveit-
ir og blaðamenn og bauð upp á
mömmumat á meðan hátíðin stóð
yfir. Ég snæddi þar kjúkling í hópi
sveitalubba frá Nashville. Það var
hljómsveitin Tennessee Mafia Jug
Band og meðlimirnir virtust vera
að sjá hrísgrjón í fyrsta skipti.
„Man, I would kill for some potato
chips!“ sagði einn á meðan hann
smjattaði á kjúklingnum. Hinir
tóku undir í fullkominni harmoníu.
Tónleikar sveitalubbanna byrj-
uðu vel. Þeir komu fram í smekk-
buxum, kynntu hver annan og
áhorfendur voru vel með á nótun-
um. Tónlistin var eins hefðbundið
Nashville Blue Grass og það gerist
og þeir eru góðir flytjendur. Tvær
grímur runnu hins vegar á upplýsta
áhorfendur þegar þeir byrjuðu að
tala um að „kick the coons out of
town“. „Coon“ er eitt versta skamm-
yrði um svartan mann sem fyrir-
finnst, verra en „nigger“. Þeir sem
vissu það yfirgáfu svæðið, þeirra
á meðal var svartur blaðamaður
Metal Hammer.
Slæmt tímaskyn eyjarskeggja
Eftir tónleika laugardagsins var
frábærri hátíð lokið. Færeyingar
eru höfðingjar heim að sækja, þó
tímaskyn þeirra sé það eina sem
ég geri athugasemd við. Ef eitt-
hvað á að gerast núna, gerist það
eftir að minnsta kosti klukkutíma.
Eða fimm klukkutíma.
Bílstjórinn Eiríkur vissi að sjálf-
sögðu hvers vegna tímaskyn Fær-
eyinga er svo slæmt. Eyjarskeggj-
ar þurftu að venjast því að ferðast
á milli eyja með ferjum, sem tók
sinn tíma. Það var áður en hafist
var handa við að tengja eyjarnar
saman með brúm og göngum. Í dag
er búið að tengja nánast allar eyj-
arnar saman og tímaskynið ku vera
að batna. En Eiríkur hafði áhyggjur
af þeirri þróun. Hann telur rólyndi
og þolinmæði Færeyinga vera að
hverfa og að bættar samgöngur
hafi fært þjóðina nær Evrópu. En
óþolinmóði Íslendingurinn fagnar
því og hlakkar til að heimsækja
þessa litlu furðulegu þjóð aftur.
Veðrið var
viðeigandi
Guð fílar
ekki þunga-
rokk og lét
því rigna
duglega á
syndaselina.
Rokk, rigning og góð stemning
G!-tónlistarhátíðin fór fram í þorpinu Götu í Færeyjum í tíunda skipti um síðustu helgi. Blaðamaðurinn og sómapilturinn
Atli Fannar Bjarkason mætti eldhress á svæðið og hlustaði á frábæra tónlist, borðaði kvöldmat með sveitalubbum, hitti merkan
heimspeking og hneykslaðist á slæmu tímaskyni eyjarskeggja — sem heimspekingurinn gat reyndar útskýrt á sinn einstaka hátt.
RASÍSKT FLUGSLYS Tónleikar Tennessee Mafia Jug Band byrjuðu vel, en brotlentu þegar meðlimirnir töluðu niður til svertingja. MYNDIR/INGÓ
VÍKINGARNIR KOMU! Skálmöld stóð sig feykivel og Færeyingar kunnu vel að meta
víkingamálminn.
FJÖLMENNI Á TRAVIS Skotarnir í Travis löðuðu til sín langflesta áhorfendur og stóðu
sig vel.
GLAÐIR GESTIR Frábær stemning var á G!-hátíðinni og þessar stúlkur skemmtu sér
eflaust vel.