Faxi - 01.12.1963, Blaðsíða 43

því fannst kalt úti. Hann var stundum
kaldur í janúar, 20—30 stiga frost. Krakk-
arnir notuðu þetta leiksvæði mikið, enda
var aðeins yfir götuna að fara.
Þegar undanskilin eru aðalverzlunar-
hverfi borgarinnar, þá er fátt um háhýsi
í Minneapolis. Flest húsanna eru úr timbri.
Hæð þeirra flestra er ekki yfir 3 hæðir.
Sagt er að meiri hluti íbúanna eigi hús
sín sjálfir. Gæti það verið ein skýring
þess, hve mikið er af einbýlishúsum, en
færra um sambyggingar, sérstaklega í út-
hverfunum og í nánd við vötnin.
Okkur féll vel við fólkið. Það var eng-
inn sérstakur asi á því. Brá okkur mjög
í brún að koma frá Minneapolis til Chi-
cago, en þar voru allir að flýta sér. Ef
nefna ætti eitthvað sérkennilegt við
Minneapolis, þá 'hygg ég, að það mætti
segja, að óvíða væri dýrara að ferðast með
strætisvagni en þar. Það kostaði næstum
11 krónur (25 cent). Þó voru vagnarnir
ekkert betri en gerist og gengur hérlendis
eða annars staðar þar sem við komurn.
Við tókum íbúð á leigu í nánd við
Minnesota háskólann, en hann er einn af
stærstu og þekktustu háskólum Banda-
nkjanna. Eg sótti þar fyrirlestra í kennslu-
fræðum, en krökkunum kom ég fyrir í
æfingaskólum háskólans, Sæmundur fór
> framhaldsskólann (University High
School) en Elín í barnaskólann. Auk þess
fekk ég að sitja á fundum uppeldis- og
kennslufrömuða, sem haldnir voru á veg-
um háskólans, þar sem voru uppeldis og
kennslumál. Þá sat ég fund skólastjóra
framhaldsskóla (higs Schools) í Minne-
sota. Hann stóð í tvo daga. Fyrirkomulag
°g undirbúningur fundarins var mjög
goður. Fundarmenn þurftu ekki að fara
af fundarstað til hádegisverðar eða í síð-
degsikaffi, því að 'hvort tveggja var fram-
reitt í sal við hliðina á fundarsalnum.
Fluttir voru fyrirlestrar. A eftir tóku
Uokkrir valdir menn sér sæti við háborð
framan við fundarmenn og gerðu grein
lyrir sínum viðhorfum á umræðuefni
ræðumannsins. Margt bar á góma á þess-
Urn fundi, og voru sum vandamálin ekki
osvipuð þeim, sem ég átti að venjast hér
heima. Mér fannst athyglisvert, að skóla-
stjórarnir töldu, að hegðun og fram-
homa nemenda utan skólans kæmi skól-
anurn ekki síður við en innan hans, og að
þcir hcfðu rétt til að taka slíkt fyrir í skól-
anum. Þeir töldu að allt, sem haft gæti
ahrif á nám og þroska nemandans væri
skolanum viðkomandi, og skólinn hefði
rétt og vald til að banna nemanda hvað
eina, sem áhrif hefði á reglu og aga innan
skólans. Væri boðum skólans ekki hlýtt,
mætti vísa nemanda úr skóla um stundar-
sakir eða að fullu og öllu.
Eg átti þess líka kost, að hlusta á
kennslu í landafræði, náttúrufræði og er-
lendum málum í University High School,
sömu aldursflokka og hér eru í gagnfræða-
skólanum. Þessi skóli var vel búinn tækj-
um, t. d. hafði hann sitt eigið sjónvarp
og fullkomið segulbandakerfi í tveim
stofum í sambandi við málakennslu.
Stofunni er skipt í bása og í hverjum bás
eru heyrnartæki og taltæki. Kennarinn
situr við eitt allsherjar skiptiborð. Þaðan
getur hann haft samband við hvern ein-
stakan nemanda eða alla í einu. Þaðan
ber hann fram spurningar en nemend-
urnir svara allir samtímis hver á sitt tæki.
Hægt er að taka svör þeirra upp á segul-
bönd og geta þeir þá fengið að hlusta á
sig á eftir.
Eg heimsótti nokkra skóla í Tvíbura-
borgunum, þar á meðal einn katólskan.
Var þar ýmislegt að sjá. Þá kom ég einnig
í lítinn skóla vestur í Montanaríki, og
einnig kom ég í nokkra nýbyggða skóla
í Missouri. Sumar skólabyggingarnar
voru mjög athyglisverðar og frábrugðnar
því, sem við eigum að venjast hér. T. d.
voru kennslustófur í einni byggingunni
inni í miðju húsi en gangur með útveggj-
um. A öðrum stað voru engar hurðir fyrir
kennslustofum og virtist það ekki koma
að sök.
Mér fannst víða koma fram meiri skiln-
ingur en hér gerist á að þörf væri að auka
og bæta menntun unglinganna. Virtist
mér skólarnir langt um betur búnir af
kennslutækjum en hér gerist, og stjórn-
endum skólanna og kennurum ætlað
margfalt meira húsrými. Ég hygg, að
víða í Bandaríkjunum séu menn sér þess
meðvitandi, að bókvitið er látið í askana
nú á tímum. Þeim fækkar stöðugt, sem
vinna hörðum höndum og jafnframt
stækkar bilið á milli launa þess menntaða
og ómenntaða manns. Unglingur, sem
ekki lýkur að minnsta kosti framhalds-
skólanámi (high School) getur búizt við
að eiga erfitt með að fá atvinnu, og sú
vinna, sem hann fengi yrði fremur illa
launuð. Þetta er fólki ljóst, og þess vegna
sækja stöðugt fleiri og fleiri um að kom-
ast í háskóla.
Leiðrétting — Afsökun
Sökum hraða og anna í prentsmiðjunni,
vegna aðvífandi verkfalls, urðu þau leiðin-
legu mistök, að föðurnafn Hermanns Eiríks-
sonar skólastjóra misritaðist undir mynd á
bls. 165. Lesendur og ekki sízt Hermann eru
bsðnir afsökunar á þessu „hjálparstarfi“
prentvillupúkans í önnum og áhyggjum dags-
ins.
F A X I — 199