Faxi

Árgangur

Faxi - 01.12.1963, Blaðsíða 45

Faxi - 01.12.1963, Blaðsíða 45
Njarðvíkurkirkja eignast vandað og glæsilegt pípuorgel Viðtal við Guðmund Finnbogason, sóknarnefndarformann í fyrrahaust varð Guðmundur Finn- bogason, sóknarnefndarformaður, Innri- Njarðvíkurkirkju fimmtugur. I tilefni af því flutti Faxi langt og ýtarlegt viðtal við Guðmund í jólablaðinu, þar sem hann til viðbótar við almennt afmælisrabb, sagði sögu Njarðvíkurkirkju, en Guðmundur er mjög áhugasamur um þau málefni og aðalhvatamaður að hvers konar umbót- um og fegrun kirkju sinnar, eins og les- endum Faxa má kunnugt vera frá þessu afmælisrabbi. Nú á s.l. ári hefir Guðmundur staðið fyrir fjáröflun til orgelkaupa. Fyrstu drög að sjóðmyndun í þessu skyni hófust í sept- ember 1962 og hefir niðurstaðan orðið sú, að tæpu ári síðar er nýtt og vandað pípu- orgel komið í Njarðvíkurkirkju. I tilefni þessa merkis atburðar, hitti ég Guðmund að máli nú á dögunum og sagði hann mér þá nánar af gangi þessa máls. Gef ég honum hér með orðið. — Eg vil koma á framfæri innilegu þakklæti til allra þeirra mörgu, sem lögðu þessu máli lið, bæði með rausnarlegum peningagjöfum og á ýmsan annan hátt greiddu götu þess, að kirkja okkar gat eignazt þetta ágæta hljóðfæri. Er hér um að ræða vestur-þýzkt pípuorgel, 6 radda nieð 5 röddum i hljómborði, en sjötta röddin er fótspil (petali) 16 fóta. Auk þess hefir orgelið svo kallaðan „Sveller", en það er tækni til að styrkja eða veikja tóna hljóðfærisins. Af kunnáttumönnum, sem um þetta hljóðfæri hafa fjallað, er það talið hinn ágætasti gripur, enda eru allir ngög ánægðir með orgelkaupin. — Og hvað hefir svo þetta ágæta hljóð- feri kostað? — A þessu stigi málsins get ég ekki gefið við þ essari spurningu tæmandi svar, þar sem svo ótal margt grípur inn í orgel- kaupin, sem ekki hefir enn verið unnt að sundurliða. En víst er það, að orgelið var ^ýrt og mun dýrara en búizt hafði verið v>ð í upphafi og liggja til þess ýmsar veiga- miklar ástæður, t. d. þegar til kom, varð að láta smíða orgelið sérstaklega fyrir °kkar aðstæður, í stað þess að við höfðum reiknað með að geta fengið það af lager- gerð. Guðmundur Alfreð Finnbogason. — Hver sá um orgelkaupin hjá hinni erlendu verksmiðju? — Biskupsembættið skipaði á s.l. ári 3ja manna nefnd til að vera leiðbeinandi við slík orgelkaup og aðstoða við kaupin. Formaður nefndarinnar er söngmálastjóri þjóðkirkjunnar, Róbert Abraham Ottós- son. Hefir nefndin undir forustu hans unnið gott starf og á hún miklar þakkir fyrir það ágæta lið, sem hún veitti okkur í þessum málum. — Hver setti orgelið upp? Njarðvíkurkirkja. — Það gerði þýzkur sérfræðingur í upp- setningu orgela undir yfirumsjón söng- málastjórans, sem var á staðnum svo að segja alla dagana sem verkið stóð yfir. Og er því var lokið var hljóðfærið tekið út, sem kallað er, að viðstöddum söngmála- stjóra og meðnefndarmanni hans, Páli Kr. Pálssyni organleikara, prófasti, sóknar- presti, safnaðarstjórn og orgelleikara kirkjunnar, Geir Þórarinssyni. Orgelið var svo vígt af sóknarprestinum sr. Birni Jóns- syni þann 20. október. Við þá athöfn var nær 100 manns í kirkjunni. Verður okkur Njarðvíkingum þetta minnisstæður og ógleymanlegur dagur. Eftir guðsþjónustu var viðstöddum boðið til kaffidrykkju í hinu nýja félagsheimili Njarðvíkur. Stóð sóknarnefnd fyrir góðgerðunum, en safn- aðarkonur gengu um beina af mikilli prýði. Við þetta tækifæri fluttu ávörp formaður sóknarnefndar, Guðm. Finnbogason, Jón Asgeirsson sveitastjóri, sr. Björn Jónsson og söngmálastjórinn, Róbert A. Ottós- son. Við þetta má svo bæta, að þennan sama dag var ný kirkjuhurð tekin í notkun og vígð, en hún var smíðuð af Einari Þorsteinssyni trésmíðameistara í Keflavík, en tekinuð af Ragnari Emils- syni arkitekt frá Reykjavík. Við þessa minnisstæðu guðsþjónustu var í fyrsta sinn hringt í Innri-Njarðvíkurkirkju klukku, er Keflavíkursöfnuður gaf kirkj- unni á s.l. vori. Vil ég nota þetta tæki- færi til að koma á framfæri innilegu þakk- læti fyrir þá góðu gjöf. — Eg hefi frétt, Guðmundur, að þú sért formðaur hinnar hreppsskipuðu Jóns Þorkelssonar nefndar. — Já, svo má víst kalla það. F A XI — 201
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64
Blaðsíða 65
Blaðsíða 66
Blaðsíða 67
Blaðsíða 68
Blaðsíða 69
Blaðsíða 70
Blaðsíða 71
Blaðsíða 72

x

Faxi

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Faxi
https://timarit.is/publication/678

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.