Faxi - 01.03.1983, Page 26

ÆVIMINNINGAR ÞORGRÍMS ST. EYJÓLFSSONAR
Framhald afbls. 69
Frá dvöl Þorgríms St. Eyjólfssonar í Kaupmannahöfn. Taliö frá vinstri: lijarni
Guðjónsson, Þorgrímsson St. Eyjólfsson, dönskstúlka, Björn Bjarnason, magister.
við ætluðum báðir í sama skóla.
Það varð úr, að ég fékk inni í
pensjónati sem var ekki langt frá
þeim stað, sem þeir bjuggu á, en í
þeirra mötuneyti var þá Arni
Kristjánsson, píanóleikari. Svo
dvaldi ég nokkra mánuði einn í
þessu mötuneyti við mjög gott at-
læti. Það voru Jótar sem ég bjó hjá,
yndislegt fólk. Þar sem ég vildi nú
heldur vera með þeim félögum þá
losnaði herbergi þar sem þeir
voru og ég flutti þar inn. Dvöld-
um við um tíma þarna fjórir sam-
an íslendingamir, Árni Krist-
ján, Björn, Bjarni og ég. Þetta
voru mér eftirminnilegir dagar.
Þeir eru það vegna þess að þetta
var svo ánægjulegt samstarf hjá
okkur þessum félögum. Ekki af
því að við værum alltaf á sama máli
um hlutina, það þarf nú ekki að
vera þegar menn eru á þessum
aldri. Það getur nú hitnað í kolum.
Allt var þetta meinlaust og kom
ekki til neinna átaka sem höfðu
neinar afleiðingar eða minningar
sem særa. Þarna var mjög ánægju-
legt að vera. Þarna komu oft land-
ar. Ég man sérstaklega eftir dr.
Jakob, orðabókarhöfundi, hann
WL --J
i
kom þarna. Var mikið hjólandi á
þeim árum, röskur mjög. Kristján
Kristjánsson söngvari, kom þarna
iðulega, og það voru oft ánægju-
legar stundir, þegar vel lá á þeim
báðum, Árna og Kristjáni. Árni
spilaði og Kristján söng.
Eitt atvik er mér minnisstætt.
Við vorum hæst uppi í 5 hæða húsi.
Það var hægt að opna glugga út á
aðalgötu sem þama var. Þetta var
við eina aðalgötun, Gamle Konge-
vej. Húsið það stóð á horni Öster-
vej og Gainle Kongevej. Þetta
kvöld var indælt veður og Kristján
fór út í glugga og tók lagið. Þessi
söngur varð til þess að það stansaði
mikill mannfjöldi niðri á götunni.
Því er mér þetta atvik minnisstætt.
Allar stundir, sem við vorum
þarna voru ákaflega ljúfar. Við
vorum samhentir. Okkur kom
ákaflegavelsaman. Þettavarmjög
svo menntandi fyrir mig að
minnsta kosti. Þetta gerði mig víð-
sýnni, og ég bý að því alla ævi,
fram á dauðastund.
Mig minnir að jnt hafir rifjað
upp Ixtrna frá Arna Kristjánssyni,
auk jx’ssa sem þú minntist á núna,
þegar hann var að œfa einhverja
nemendur, áiltu einhverja umsögn í
sambandi við það.
Já, Árni hann vildi held ég ekki
flytja neitt nema það væri fullkom-
ið. Ég held að það hafi verið þann-
ig frá upphafi. Af þessum kynnum
sem ég hafði af honum var hann
þannig. Þegar hann fór að æfa sig,
þá settist hann við hljóðfærið.
Hann sat þar ekki öllum stundum,
en hann æfði sig vel þegar hann
æfði sig. Þá settist hann við hljóð-
færið, rauðkynti jaínvel ofninn sem
var í herberginu. Það voru sam-
liggjandi 2 stór herbergi, og eftir
því sem á leið æfingar hans, þá
fækkaði hann fötum og sat seinast
á skyrtunni einni saman, æfði og
æfði. Þegar hann hafði svo setið og
setið og æft og æft, þá fauk bókin
frá honum og hann spilaði allt
utanað, og mér fannst, og okkur,
leikur hans vera það fullkomnasta
sem hægt væri að fá í píanóleik. En
svo var hann krítískur á sjálfan sig,
að jafnvel eftir allt þetta þá gat það
hent, að hann væri ekki ánægöur
með þá niðurstöðu, sem fékkst út
úr þessari miklu æfingu og fékk
okkur til aö hringja í kennara sinn,
sem ég held að hafi heitið Radcliff,
ég held að ég far rétt með nafnið,
og bað okkur að tilkynna að því
miður gæti hann ekki mætt í þess-
um tíma. Umsagnir um Árna voru
allar á einn veg. Maðurinn var
mjög hæfileikamikill, en hann var
alltof sjálfgagnrýninn á þeim ár-
um. Ég held einhvern veginn, að
það hafi nú loðað við hann alla tíð,
en hans listamannsferil þekkjum
við. Höfum heyrt og vitum hvernig
hann var.
Framhald
í næsta blaði
SANDGERÐINGAR -
MIÐNESINGAR
Þar sem fyrirhugað er að hefja byggingu verkamannabústaða í Miðneshreppi, hefur stjórn verka-
mannabústaða ákveðið að gera könnun um þörf og jafnframt á því hverjir eigi rétt til slíkra bústaöa.
Því eru þeir sem telja sig eiga rétt á íbúð í verkamannabústöðum og vilja nýta sér hann, beðnir að
senda inn umsóknir á þar til gerðum eyðublöðum, sem fást á skrifstofu Miðneshrepps. Umsóknir
þurfa að berast stjórn verkamannbústaða, Tjarnargötu 4, Sandgerði, fyrir 7. apríl n.k. Með allar
persónulegar upplýsingar verður farið sem trúnaðarmál.
Skilyrði sem sett eru samkvæmt reglugerð um byggingu verkamannabústaða:
Meðalárstekjur hjóna á árinu 1980-1982 mega ekki haf averið hærri en 141.000 og fyrir hvert barn
kr. 12.500 aðauki.
Barnmargar fjölskyldur skulu að öllu jöfnu ganga fyrir íbúðum í verkamannabústöðum.
Þeir sem öðlast rétt til íbúðar í verkamannabústöðum skulu greiða 10% byggingarkostnaðar á
byggingartímanum, eftir nánari ákvörðun stjórnar verkamannabústaða.
Standi umsækjandi ekki í skilum með greiöslur á tilsettum tíma, fellur réttur hans til íbúðarinnar niður.
Skal honum þá endurgreidd sú fjárhæð sem hann kann að hafa greitt, án vaxta eða verðbóta.
Ekki er hægt að veðsetja íbúð í verkamannabústöðum fyrir öðrum lánum en þeim sem hvíla á
íbúðinni hjá Byggingarsjóði verkamanna, fyrr en að fimmtán árum liðnum frá útgáfu afsals.
Allar nánari upplýsingar veitir Ólafur Óskarsson á skrifstofu Miðneshrepps, mánudaga - föstudaga
kl. 9-12 f.h.
Stjórn verkamannabústaða í Miðneshreppi
82 - FAXI