Faxi - 01.02.1990, Side 6

uð á óvart, að aðkoman var alls ekki
eins og í hinu hefðbundna frysti-
húsi. Þar sáust varla neinar vélar í
vinnslusalnum sem er bjartur og
hreinlegur. í geymsluhúsi voru
nokkur kör, þar sem fiskur var
geymdur í ís. Við spurðum Loga um
þann aðbúnað sem fyrir hendi þyrfti
að vera við vinnsluna.
„Það er kannski megineinkenni á
þessari vinnslu, að meiri áhersla er
lögð á gæði en magn. Hér er ekki
verið að tala um að safna birgðum,
við reynum að svara þeim markaði
sem fyrir hendi er hverju sinni. Hér
gildir að halda kælingu á fiskinum,
þann tíma sem hann er í okkar
höndum — einnig er allt hreinlæti
bráðnauðsynlegt. Sé þessa alls gætt,
þá getur liðið ansi langur tími sem
þessi fiskur helst góður eftir að
hann er kominn í hendurnar á kaup-
endum erlendis."
fljótlega að senda fiskinn út flakað-
ann. Við fórum um öll Suðurnesin
með bíl og kerru og söfnuðum sam-
an þeim fiski sem við gátum fengið
hjá bátum og öðrum fiskverkend-
um. Síðar meir tókum við báta á
leigu, keyptum fisk af bátum sem
lögðu upp hjá okkur, vorum sjálf í
útgerð og nú í seinni tíð höfum við
einnig keypt á fiskmörkuðum. Við
höfum nú hið allra síðasta verið að
gera tilraunir með að vinna lax og
ég hef trú á því að það dæmi gangi
upp."
— Hvenær fluttuð þið svo
starfsemina til Sandgerðis?
„Það var árið 1980 að við keypt-
um húsnæði í Sandgerði. Þar byggð-
um við síðan við árið 1988."
— Hvað er svona hagkvæmt
við að flytja fiskinn út með flugi?
„Ég skal nefna tvennt til að út-
skýra það. í fyrsta lagi erum við með
úrvals fisk og í öðru lagi skiiar flugið
honum á áfangastað á örfáum tím-
um. Árangurinn var sá, að við vor-
um að fá þetta 30% hærra verð en
aðrir á markaðinum í Billingsgate
London. Það munar um minna."
— Hefur þessi markaður hald-
ið sér?
„Nei. Þessi markaður datt alveg
niður með gámaflutningnum. Lög-
málið um framboð og eftirspurn
gildir þar sem annars staðar. Þegar
svona mikið magn kemur stöðugt
inn á markaðinn, þá hlýtur verðið
að fara niður. Við höfum því síðustu
árin svo til eingöngu selt til Banda-
ríkjanna. Annars langar mig til að fá
að koma inn á þessi gámamál að-
eins betur."
Ný viðhorf—
minni fjárfesting
Áður en við hleypum Loga af stað
í vangaveltur um gámaútflutning og
fiskmarkaði, þá langar okkur til að
kynnast aðeins þeirri aðstöðu sem
þarf að vera fyrir hendi við þessa
tegund fiskverkunar. Þegar við
heimsóttum Tros, þá kom það nokk-
Glatt á hjalla á kaffistofunni. ÞaA er sunnudagsmorgun og fólk vill gjarnan
vita, hvað hafi gerst í gær. Kaffipásan er nauðsynleg til aA viAhalda þrekinu
og starfsandanum.
Bjargey Einarsdóttir og Hulda Jóhannsdóttir viA skurAarborAiA. Sem fyrr er nauAsy nlegt aA snyrta fiskinn — ■ hugum -
kaupenda matvara skiptir útlitiA óvalit miklu máli.
— Hvað erum við að tala um
langan tíma?
„Við skulum taka mið af fiski sem
við tókum á móti frá bátum í dag.
Við vinnum hann og pökkum og
hann fer með flugi á morgun. Hann
er kominn í hendur kaupenda t.d. í
Boston innan við sólarhring frá því
honum var landað. Þar fer hann
annað hvort á markað, eða þá til
veitingahúsa. Þessi fiskur getur ver-
ið góður í allt að tíu til tólf daga, eins
og áður sagði."
Miklir möguleikar
íframtíðinni
Við spyrjum nú Loga nánar út í
framtíðina og þá möguleika sem
hann telur að ferskfiskverkun eigi
fyrir sér.
„Ég held að hún geti í farmtíðinni
staðið jafnfætis hinum hefðbundnu
vinnslugreinum, þ.e. söltun og fryst-
ingu. Þó held ég, að það fari saman
vöxturinn í þessari grein og tilkoma
fiskmarkaða út um allt land. Ef fisk-
markaðir kæmu upp um allt land og
megnið af aflanum yrði selt þar, þá
gæfist öllum verkendum kostur á að
bjóða í þennan fisk. Þessu fylgir í
raun það, að það skilji í miklu ríkari
mæli á milli útgerðar og verkunar. í
dag eru það of mikið sömu aðilarnir
sem reka bæði útgerð og verkun
með þeim afleiðingum að allt of lítið
af fiskinum kemur á frjálsan mark-
að. Tökum sem dæmi þennan fisk
sem er sendur óunninn í gámum á
markaði erlendis. Hér heima fær
enginn kost á að bjóða í þennan
fisk.“
— Hvers vegna telur þú svona
mikla möguleika í þessari grein?
„Það er margt sem liggur þar að
baki. Fyrst og fremst eru það fram-
farirnar í flutningum sem ræður úr-
slitum. í þessari grein getum við
beitt tækninni okkur í hag. Þá þarf
fjárfesting ekki að vera mjög mikil í
þessari grein, því m.a. geymslu-
kostnaður er í lágmarki. Aðalatriðið
er þó það, að við erum hér á íslandi
með mjög gott hráefni og fólk sem
á annað borð vill fisk kann að meta
það. Við þurfum bara rnikið fleiri til
að vinna að þessum málum, því til
þess að festa okkur á mörkuðum, þá
þurfum við stöðugt að vera þar með
fisk. Kaupendurnir verða stöðugt að
vita af okkur, þá verður salan jöfn
og góð og við þolum betur þá sveifl-
ur sem óhjákvæmilega eiga sér
stað."
— Þú sagðir það áðan, að
tæknin ætti mikinn þátt í þess-
um málum, samt er öll vinna
unnin í höndum hjá ykkur?
„Já, satt segir þú. Þegar að flökun-
inni kemur, þá fer mannshöndin
enn í dag betur með hráefnið. Okk-
ur vantar í raun fleira fólk með
kunnáttu í flökun. Reyndar eigum
við allt of litla arfleifð í vandaðri
meðferð á fiski. Sá fiskur sem við fá-
um af línubátunum og færabátum
er besti fiskur sem völ er á, og með
vandaðri meðferð á honum, þá er
það besta söluvara sem völ er á. Ég
hef trú á, að það eigi eftir að fjölga
fólki í þessari grein."
Við höfum nú fræðst allvel af
Loga um þessi mál en að lokum leik-
ur okkur forvitni á að vita, hvernig
afkoman hefur verið á fyrirtækinu
hjá þeim hjónunum. Það er góðs viti
um framtíðarmöguleika ferskfisk-
verkunar, að öll þessi þrettán ár hef-
ur fyrirtækið skilað nokkrum hagn-
aði. Við þökkum Loga fyrir spjallið
og óskum honum áframhaldandi
góðs gengis.
38 FAXI