Faxi - 01.05.1990, Qupperneq 6

, ySamstarf verhalýðs
félaganna ú
Suðurnesjum Ætti að
vera mun meira ‘ ‘
Magnús Gíslason er formaður
Verslunarmannafélags Suður-
nesja og hefur hann verið í forystu
fyrir félagið í rúman áratug. Oft
hefur gustað um Magnús og það
væri synd að segja, að stjórnar-
kosningar þar á bæ hafi einhverj-
ar verið haleiújasamkomur. Þeir
sem hafa lesið Faxa um langt
skeið muna það efalaust, að
Magnús var ritstjóri Faxa um
nokkurra ára skeið og því rann
okkur bióðið til skyidunnar að
hitta Magnús að máli og fá að
kynnast því starfi sem hann innir
af hendi fyrir Verslunarmannafé-
lagið.
Ég spyr Magnús fyrst að því,
hversu lengi hann hafi starfað í fé-
laginu.
„Ég kem eiginlega inn í starfið
árið 1979, hafði b'tilsháttar starfað
áður, en þetta ár voru tildrögin sú,
að fráfarandi formaður, Valgarður
Kristmundsson, bauð sig fram á
móti Iista stjórnar og trúnaðar-
mannaráðs sem hafnaði honum.
Hann bað mig um að vera með
sér, en þá var ég hreint ekki í
neinni nefnd eða neinum störfum
á vegum félagsins, ég var alveg á
lausu. Og ég gaf kost á mér með
honum ásamt fleiru ágætis fólki,
og svo undariega fór, að við unn-
um kosninguna. Við hlutum 185
atkvæði gegn 180. Þegar átti eftir
að úrskurða ellefu vafaatkvæði,
þá vorum við 5 atkvæðum undir,
en þá fór það svo að við fengum
10 og eitt var dæmt ógilt. Ég átti
alls ekki von á þessu og þegar
stjórnin skipti með sér verkum, þá
var ég valinn varaformaður. Síðan
gerist það, að Valgarður fellur frá,
og þar með var ég orðinn formað-
ur. Þetta ætlaði ég mér reyndar
aldrei, en síðan hef ég verið for-
maður. Síðan hafa svo farið fram
kosningar í félaginu, en mér hefur
tekist að halda velii hingað til.“
„Segðu mér Magnús, hvað eru
margir í félaginu?"
„A kjörskrá nú síðast voru um
800 manns, en það er mikið gegn-
umstreymi í félagnu, þannig að í
raun eru milli átta- og níuhundruð
manns í félaginu."
„Það hlýtur þá að vera eitt
stærsta félagið á svæðinu?“
„Já, það er annað stærsta félag-
ið hérna. Innan samtaka verslun-
armanna er það hið fjórða
stærsta, félögin á Akureyri og í
Hafnarfirði eru stærri og svo er
VR að sjálfsögðu stærst."
„í hverju er starf félagsins í dag
helst fólgið?"
„Auðvitað er það starfið sam-
kvæmt lögum félagsins að sjá um
að samningum og lögum sé fylgt.
Síðan er það sjúkrasjóðurinn, um
hann er heilmikið starf. Þá er það
að sinna óskum og umkvörtunum
félagsmanna og vinna úr þeim.
Það er ótrúlega mikið starf, því
það er alltaf eitthvað sem menn
greinir á um.“
„Nú rekið þið skrifstofu í húsi
ykkar við Hafnargötuna. Hvenær
er hún opin og hvað vinna margir
hjá félaginu?"
„Skrifstofan eropin frá kl. tólf til
klukkan fimm á virkum dögum og
þar vinna tveir starfsmenn. Þang-
að koma mjög margir. Mig langar
tii að koma inn á mál sem einmitt
tengist því. Það er oft kvartað yfir
lélegri fundarsókn í félögum og
menn líta gjarna á það sem mæli-
kvarða um starf í félögum, ef
margir mæta á fundum. Auðvitað
er mjög gaman að halda fjöl-
menna fundi og sérstaklega í sam-
bandi við kjaradeilur mæta marg-
ir á fundum. Við höfum haft þetta
frá 10 og upp í 350 á fundum, það
fer bara eftir málefninu hverju
sinni. En hins vegar eru tengsl fé-
lagsmanna við skrifstofuna og
starfsfólkið það mikil, að við get-
um vel við unað. Það sýnir að fólk-
ið setur mikið traust á félagið.
Ekki er hægt að leysa öll mál og
oft þarf að leita aðstoðar hjá lög-
fræðingum til að leysa málin. Oft
hefur verið haft á orði að gott
væri að hafa einhvern fastan lög-
fræðing fyrir okkur, en lögfræð-
ingar eru bara ekki tilbúnir að
taka slíkt að sér að vera lögfræð-
ingur stéttarfélags, það getur rek-
ist á við önnur mál.“
„Hvernig er ykkar trúnaðar-
mannakerfi skipulagt?"
„Á hverjum vinnustað, þar sem
fleiri en fimm starfsmenn eru, þá
má velja trúnaðarmann og það er
æskilegt að svo sé. Það hefur
gengið nokkuð vel að viðhalda
þessu trúnaðarmannakerfi, en
sannleikurinn er nú samt sá, að
það getur verið erfitt að fá fólk til
að sinna þessu og það endist yfir-
leitt stutt í þessu hlutverki. Og það
er ekki samstarfið við vinnuveit-
endur sem er erfitt, hins vegar eru
viðkomandi vinnufélagar trúnað-
armannsins mjög kröfuharðir og
setja oft fram kröfur sem hann
getur ekki ráðið við. Hann á þá á
hættu að falla í ónáð hjá vinnufé-
lögunum og menn vilja bara ekki
sitja undir siíku og losa sig því
undan starfanum."
„Hafið þið verið með fræðslu-
námskeið fyrir trúnaðarmenn?"
„Já, það eru haldin námskeið
og þeir geta líka sótt námskeið hjá
heildarsamtökum okkar, svo sem
hjá MFA (Menningar- og fræðslu-
samband alþýðu). Annars vil ég
bæta því inn hér vegna trúnaðar-
manna okkar, að marga höfum
við misst vegna þess að þeir hafa
hlotið stöðuhækkanir, hafa hrein-
lega vaxið upp úr okkar félagi.
Það er yfirleitt besta fólkið og það
vinnur sig upp úr okkar röðum.
Þetta auðvitað fer oft illa með
okkur, en að sjábsögðu erum við
ekki að harma það. Við eigum
þarna gott fólk sem á allt gott skil-
ið.“
„Hverjir eru það sem eiga aðild
að Verslunarmannafélagi Suður-
nesja?“
„Fólk sem vinnur við skrifstofu-
störf, verslunar- og þjónustustörf.
Það geta verið nokkuð óskírar lín-
ur þarna á milli. Það eru til þjón-
ustustörf sem útheimta bæði
handavinnu og skrifstofuvinnu ef
svo mætti segja.“
„Nú fer hér Vcixandi ferðaþjón-
usta, er það fólk einnig innan ykk-
ar raða?“
‘Já, hún gerir það. Reyndar hafa
verið uppi raddir um að gera það
að sérstakri grein, en það hefur
ekki gerst enn.“
„Hvað viltu segja um almenn
menntunarmál innan stéttarinn-
ar, hefur félagið átt einhvern þátt
að þeim?“
„Jú. Ég held að við getum verið
nokkuð ánægð með þann þátt í
okkar félagsstarfsemi og við vor-
um eiginlega framúrstefnumenn
hvað það snertir. I samvinnu við
Fjölbrautaskóla Suðurnesja,
134 FAXI