Borgin - 01.01.1933, Side 19
liefur haft af dvölinni. Klylckir
hann út með þessuni orðum:
„Hef jeg nú sparað mjer saman
dálitla f jármuni, aflað mjer tölu-
verðrar þekkingar á mörgum
hlutum og lært tungumálin, sem
eru manni meira verð en marg-
ir peningar; hafði jeg' lengi þráð
þa'ö meSan jeg var lieima á ís-
landi“.
í Ríó mun Kristján liafa
dvalið alla lið upp frá því, stund-
að ýmsa atvinnu og haft altaf
nóg fyrir sig að leggja. í næstu
átta árin heyrðist ekkert frá
lionum. En þá skrifar liann
Magnúsi Eiríkssyni í Kliöfn
lirjef, dags. i Ríó de Janeiro
(rua de Catovella) 6. des. 1873.
Lætur liann þar vel yfir sjcr
eins og áður, rekur smiðaverk-
slæði, því að liann var lærður
snikkari, liefur margt fólk í
\innu og á í miklu annríki.
Hann er þá giftur fyrir nokkr-
um árum og á eitt stúlkubarn,
sjö ára gamalt. Af öðrum brjef-
um má ráða, að hann liafi eign-
asl átla börn, en öll dáið ung,
nema þessi stúlka. „Konan mín
er þýsk“, segir hann; „væn kona
og vel mentuð — talar utan
þýsku hæði ensku, dönsku og
portúgísku — og' sem jeg er
vel ánægður með“.
Virðist alt hafa leikið í lyndi
fyrir honum það sem liann átti
eftir ólifað, en það var skamt,
því af brjefi annars Brasilíufara
(Jónasar Bárðdal) má sjá, að
liann hefir dáið eftir stutta en
þunga sjúkdómslegu“ þann 6.
febrúar 1874. Kom fregnin í
þýsku blöðunum, sem gefin
voru út í Rio de Janeiro, og um
liann ritað þar sem mætan horg-
ara. Þann tíma, sem hann dvaldi
i Rio, var liann áskrifandi að
liókum Bókmentafjelagsins, og
sendi því einu sinni dálitla
fjárupphæð í gegn um Magn-
ús Eiríksson. Annars mun Krist-
jáu Isfeld fljótt liafa lifað
sig inn í hið nýja umhverfi og
allur áhugi lians beinst að því
að reynast nýtur þegn hinni
nýju fósturjörð sinni. Minna
mun hann hafa gefið sig að
Portugölunum eða Brasilíu-
mönnum, en útlendingum þeim,
einkum Þjóðverjum, er búsettir
voru í Rio. Ivona hans var dótt-
ir hins þýska gistihúseiganda,
sem Kristján vann hjá um tíma.
Hún lifði mann sinn, enda var
liún aðeins 38 ára, er liann
ijest. Skorti hana ekki efni og
keypti bún Iiótel og rak það
uns hún giftist aftur. Síðari
maður hennar var þýskur
verkfræðingur. Ólu þau upp
dóttur Kristjáns, uns bróðir
lians Magnús, sem líka fluttist
til Brasilíu, tók liana að sjer.
En um það siðar.
Framh. í næsla hefti.
17