Borgin - 01.01.1933, Qupperneq 40

áfram): Jeg er það. Frjettin dregur mig að sjer eins og Hvar
er farþegalistinn frá Stórafoss?
ANNIE (til lians): Þeir voru að lesa próförk af honum áðan. Er
liann ekki á borðinu?
ÁRNI: Nei.
ANNIE: Þeir liafa tekið hann með sjer. (Notar tækifærið til að
leita á borðinu með Árna).
ÁRNI (stutt): Sækið þjer hann fyrir mig.
ANNIE (bregður við skjótt, ætlar að fara).
ÁRNI: Augnablik-------frk Annie. Hvað voruð þjer að segja ?
ANNIE: Það voruð þjer, sem voruð að segja, að
ÁRNI: Já, rjett-------(sest) — einliverja vitleysu?
ANNIE: Nei.
ÁRNI (hlær): Eitthvað skinsamlegt þá.
ANNIE (hlær líka): Nei, það held jeg ekki.
ÁRNI (augnablik hissa, horfir á Annie): Nú? Jeg ætlaði víst
að segja, að frjettin drægi mig að sjer eins og segulmagn stálið.
Það er nú ekki alveg rjett — frjettin kemur til mín eins og feim-
in stúlka, spurningin er bara hvernig jeg eigi að handsama hana.
ANNIE: Stúlkuna?
Árni: Nei — frjettina. (Stendur upp).
ANNIE: Af hverju getið þjer aldrei talað í alvöru við mig?
ÁRNI: Jeg tala í alvöru. — Jeg var meira að segja að komast
yfir stórfregn rjett í þessu.
ANNIE (snýr sjer við, ætlar að fara): Já, jeg veit.
ÁRNI: Nei. Jeg átti ekki við hlutafjelagsbraskið.
ANNIE (staðnæmist).
ÁRNI: Þegar jeg er rjett á förum og kem ekki aftur fyr en guð
veit hvenær, kemur hún eins og allar stórar frjettir fyrirvara- og
umsvifalaust.
ANNIE (snýr sjer liægt við).
ÁRNI:--------Löngu liðin atvik rifjast upp, hver hlutur sjest i
nýju ljósi, skýrar ákveðnar brautir liggja framundan stórfregn-
in kollvarpar gömlu og reisir nýtt — (fram fyrir borðið): Segið
mjer, Annie —
ANNIE (niðurlút): .Tá —
ÁRNI (stöðvast): Hvenær---------
ANNIE (biður).
ÁRNI (alt í einu í venjuJegum tón): Hvað var það, sem þjer ætl-
uðuð að gera?
ANNIE (hrekkur við): Jeg —? Ó, það var farþegalistinn.
38