Borgin - 01.01.1933, Qupperneq 45

um um. (Ritstj. er fremur lágnr vexti, þjettur á velli, skeggjaður,
grár fvrir liærum, skeggið þó mjög lítið Iiæruskotið, niðurandlitið
alt þróttmikið, en rósemi og jafnvægi yfir hrá og enni. Hvelfdar,
loðnar augabrýr skýla augunum, sem ýmist reyka eirðarlaust frá
einum hlut til annars eða stara hvast). — Það er altaf best að fela
sig þar sem mest er birtan.
ÁRNI (sest gagnvart honum, bíður).
RIT.: Þjer þekkið lántökumál stjórnarinnar? — Dagblaðið hefur
frá því i sumar verið að klyfa á þessum árangurslausu lántökutil-
raunum. Það þýðir ekki að neita þvi, — við höfum gert okkur
lilægilega í augum alls þorra lesenda með þessum eilífu getsökum
um stjórnina. Stjórnarblöðin hafa þagað — steinþagað . Það átti
vist að heita að þau þegðu af klókindum, en þessi dæmalausa þögn
vakti grun minn. Hversvegna rjeðust þau ekki á okkur í einni
fylkingu? Gerðu okkur hlægilega? Ekkert var liægara. Peninga-
markaðurinn er opinn, hvað er eðlilegra en að leita vel fyrir sjer
áður en lán er tekið, slórl lán? Stjórnin þurfti aldrei að draga
lánið inn í pólitikina með þessari þögn hún gat látið blöð sín
hirta ýtarlegar frjettir af peningamarkaði i Kaupmannahöfn, Ham-
borg, London og Ncw York, gat talað um lánshorfur annara landa
á þessum stöðum, sýnt allan ganginn i taflinu og beðið með drotn-
ingarleikinn þangað til siðasl. Hún tók hinn kostinn: Að þegja.
Af hverju?
ÁRNI (kærir sig kollóttan um pólitik): Hún hefir þurft að leyna
einhverju.
RIT.: Þögnin leynir engu. Eyru andstæðinganna cru aldrei næm-
ari en þegar hljóð cr í salnum. Þá fyrst sperra þoir eyrun fyrir al-
vöru. Upphæðinni var ómögulegt að leyna til lengdar — snemma
í snmar flaug fiskisagan-----
ÁRNI (grípur fram i, fvlgst nú með): .íá, 200 milljónir voru
nefndar, jafnvel meira og ekkert var borið til baka.
RIT.: Jeg veit með vissu, að uppliæðin cr ekki undir 150 milljón-
um eða helmingi liærri en allar ríkisskuldir samanlagðar og fjór-
um sinnum hærri en árstekjur rikisins. Það kemur ekki málinu við
að svo stöddu til hvers stjórnin ætlar að verja þessu risaláni, hvort
hún ætlar að borga eldri skuldir og hrinda i framkvæmd lögum frá
síðasta þingi, eða hvort hún ætlar að leggja Kaldadals-sporbraut-
ina frá Þingvöllum. Það sem skiftir máli eins og sakir standa eru
lánskjörin. Og það eru þau, sem þjer eigið að komast fyrir um.
ÁRNI (ákafur): Já, já — hvernig?
Rit.: Aðferðinni ráðið þjer sjálfur.
43