Borgin - 01.01.1933, Page 48

ANNIE (nær honum): Strax----------
ÁRNI: Já — eftir hverju er að bíða? Sko — jeg breyti farþega-
listanum. Einn, tveir, þrir —■ (skrifar, les). Meðal farþega o. s. fr.
Árni Helgason blaðamaður og ungfrú Annie — —
ANNIE (alveg til lians): Jóhannsdóttir.
ÁRNI: Alveg rjett. Ungfrú Annie Jóbannsdóttir. (Skrifar. Lílur
upp og sjer Annie alveg bjá sjer. Andartak starir liann forviða á
liana, gerir sjer síðan lítið fyrir og kyssir liana á munninn).
Annie (leggur hendurnar um liáls honum): Ó — Árni — þá erum
við trúlofuð.
ÁRNI (losar sig): Trúlofuð? — Já, því ekki það?
ANNIE (eilítið frá honum): Geturðu þá heldur ekki talað við
-----við kærustuna þína í alvöru?
ÁRNI (snýr sjer svolítið frá henni, þurkar sjer ósjálfrátt um
ennið): Jeg liefi aldrei lifað aðra eins alvörustund á æfi minni.
ANNIE (forviða): Árni--------
ÁRNI (tekur ákvörðun, liratt til hennar): Frk. Ann--------nei,
Annie — við förum saman —- (tekur i handleg hennar með annari
hendi, hinni bandar liann frá sjer) — út í heim — til Parísar — til
Ítalíu — sama livert — og svo-------svo þegar við komum heim
aftur------þegar við komum heim aftur — giftum — við okkur.
ANNIE (hjúfrar sig upp að honum): Ut í heim — með þjer lii
Parísar — ítaliu-------jeg sem aldrei liefi komið út l'yrir land-
steinana — — það verður himneskt!
ÁRNI: Já, það verður það. (Tekur töskurnar með lausu liend-
inni. Þau snúa sjer hægt við. Að dyrum t. li. ofar. Hann opnar,
hún út á undan. Slekkur ljósið um leið og liann fer).
(Dimt á leiksviðinu drykklanga stund).
ÁRNI (kemur fljótt inn aftur, tekur afritið af greininni um Sig-
urð Sverrisson & Co. og gengur að prentsmiðjusimanum): Halló
— er það Sigfús — Árni — greinin er til — hún liggur á l)orð-
inu —já, jeg er á förum — takk — sælir. (Leggur greinina á
borðið. Fer).
(Skip heyrist blása).
TJALDIt).
46