Morgunn - 01.12.1968, Qupperneq 10

88
MORGUNN
hennar á heimili hennar. Hún var transmiðill og gædd mik-
illi skyggnigáfu, sem margir dáðust að. Samstarf með henni
á vegum félagsins var einstaklega ánægjulegt. Hún var
greindarkona og gagnrýnin á sína eigin reynslu og grand-
vör í miðilsstarfi. En margt var í sálrænni reynslu hennar
ákaflega athyglisvert og hefði verið merkilegt rannsóknar-
efni, ef tök hefðu verið á. Ég sat með henni marga tilrauna-
fundi og mér finnst margt það, sem fram kom hjá henni í
miðilsdái, vera girnilegra rannsóknarefni en ég hef kynnzt
hjá öðrum miðlum flestum.
Erlendir miðlar hafa alloft verið gestir S.R.F.l. Mun
brezki miðillinn Vout Peters hafa verið þeirra fyrstur ann-
ar en Einer Nielsen, sem var þrívegis gestur félagsins. Mik-
ill fjöldi fólks fékk tækifæri til að sitja fundi með honum.
Um þá hafa verið birtar allítarlegar skýrslur í Morgni og
þó ekki nándar nærri fullsagt frá þeim furðum, sem gerðust
á fundum hans.
Þá kom hingað tvívegis til starfa hjá félaginu skozki mið-
illinn frú Jean Thompson. Tel ég engan erlendra miðla, sem
hingað hafa komið, hafa haft aðra eins hæfileika og hún til
að koma fram með sönnunargögn fyrir framhaldslífi. Vöktu
að vonum mikla athygli fundir hennar, einkum er hún kom
hingað fyrst, öllum ókunnug, og hafði aldrei séð Islending
svo að hún vissi til annan en forseta S.R.F.I., er hann hitti
hana í London og réð hana til starfa hjá félaginu.
Mikil vandhæfni er á að fá hingað erlenda miðla, sem fullt
gagn er að. Málið er þar mikill Þrándur í Götu. Þó er að-
staða erlends miðils að einu leyti betri en innlends. Þeir,
sem leita til miðils sannana fyrir því að látinn lifi, hafa
miklu meiri möguleika til að fá sönnunargögn hjá miðlin-
um, sem er flestum hér ókunnugur með öllu, en hjá innlend-
um miðli, sem e.t.v. þekkir flesta þá, sem hann er að vinna
fyrir í transi eða skyggniástandi. Þá getur oft orðið erfitt
að taka ábyrgð á því, að miðillinn hafi ekki sjálfur áður haft
vitneskju um það, sem fram af vörum hans fer í transinum.
Brezka Sálarrannsóknaféiagið, sem enn er hið merkasta