Morgunn - 01.12.1968, Síða 58

136
MORGUNN
og hann áleit, að kærleikur manna á milli, ekki sízt kærleik-
ur ástvina og skyldmenna væru sterkustu kenndir í lífi ein-
staklinga og jafnframt þær mikilvægustu. Sárustu spurning-
unni í hjarta sérhvers heilbrigðs manns um það hvort horfn-
ir ástvinir lifi og hvort nokkur von væri að hitta þá aft-
ur og njóta ástúðar þeirra handan grafarinnar, við henni
taldi hann sig hafa fengið fullnægjandi svar. Ég sem þetta
rita get bezt um það borið, eftir að hafa átt því láni að
fagna að starfa með honum að þessum málum í meira en
eldarfjórðung. Margs er að minnast eftir svo langan tíma
i nánu samstarfi. Um nokkurra ára skeið fórum við saman
um landið til opinberra fundarhalda, þar sem hann flutti
fræðsluerindi af sinni alkunnu rökvísi, en ég hafði skyggni-
lýsingar. Frá þessum ferðalögum okkar á ég persónulegar,
ógleymanlegar minningar, sem munu verða mér þeim mun
dýrmætari, sem lengra líður á ævina. Auk þess aðstoðaði
hann við miðilsfundi mína um áratuga skeið, og man ég
ekki til að hann léti sig nokkurn tíma vanta eða að hann
væri ekki boðinn og búinn að veita aðstoð, þegar á lá. Það
er ekki hallað á neinn af öllu því ágæta fólki, sem með mér
hefur unnið, þó að ég meti hann mest, því enginn vai' mér
betri — enginn skildi betur en hann, að sérhver fundur var
helg athöfn og enginn vai' betri eða nákvæmari við syrgj-
andi meðbróður og einstæðinga, sem orðið höfðu hart úti og
enga áttu að. Fyrir það er ég honum þakklátur.
Vinur minn Jónas Þorbergsson — ég sat við hvílu þína
nóttina, sem þú fluttir af þessum heimi. Það var dásamlegt
að mega vera viðstaddur og sjá, er ástvinir þínir að handan
komu að hvílu þinni og reyndu eftir megni að létta þér hin-
ar líkamlegu þjáningar og ég er viss um að þeim tókst það
að einhverju leyti. Það var fagurt að sjá hvernig þeir undir-
bjuggu komu hins andlega líkama þíns yfir á eilífðarlandið.
Ég er þess fuilviss að þú kemur að hvílu minni, þegar ég
heyi sömu baráttu og þú gerðir þá. Og ég óska mér heldur
einskis framar.
Ég færi þér þakkir og kveðjur frá f jölskyidu minni, svo og