Morgunn - 01.06.1985, Blaðsíða 62

(Það var kona, sem hann hafði verið ákaflega hændur að,
og hafði andast um það bil tveim árum fyrr en þetta
gerðist). Og hún birtir alveg eins og hún var vön að gera.
Hún brosir og vill að ég komi til sín“. Innan fárra mínútna
sagði hann aftur: ,,Og þarna er Roy líka. iÉg er að fara til
þeirra. Mig langar ekki til að fara frá ykkur, en þið komið
bráðum til mín, ætlið þið ekki að gera það? Opnaðu dyrn-
ar og láttu þau koma inn, þau bíða fyrir utan“. Um leið
og hann sleppti orðinu, var hann dáinn.“ — Móðirin stað-
festi þessa frásögn, og þegar nánar var spurt, kom í ljós,
að ,,litla systir“ hafði dáið fjórum árum áður en drengur-
inn fæddist. ,,Roy“ var nafn á vini drengsins, sem hafði
dáið um það bil ári fyrr en hann.
— Þessi bók er full af dásamlegum frásögnum um þessi
efni og eins og endurómar af orðum eins og: Jörðin hverf-
ur mér, og himininn opnast. Kallið mig ekki aftur til ykk-
ar. . . Ef þetta er dauðinn, þá er hann fagur. —
Og bókin „Hvar eru framliðnir“, bergmálar öll af þeim
skoðunum, að hvort sem spurningin um framhald lífsins er
skoðuð frá sjónarmiði skynsemi, trúar, innsæis eða ósk-
hyggju, að þá blasi það ómótstæðilega við, að allt annað
en að lífið sé eilíft og ævarandi hljóti að hljóma sem fjar-
stæða.
2. Um dauðann og vöknun annars heims.
I bókinni „Bréf frá Júlíu“, sem rituð var ósjálfrátt af
William T. Stead, sem var einn af merkustu blaðamönn-
um síns tíma (uppi 1849—1912) mikill vitsmunamaður og
elskaður sem mikið göfugmenni og dáður jafnt austan
hafs og vestan sökum ótrauðrar sannleiksástar, koma fram
sannanir, sem voru taldar svo traustar og margslungnar,
að þetta rit er talið meðal merkustu rita sálarrannsókn-
anna. Var hún fyrst útgefin hér í þýðingu Einars H. Kvar-
an, rithöfundar, milli 1905—1910 en endurútgefin 1956
sökum hins merka efnis hennar. Er hún eignuð gáfaðri
blaðakonu, vinkonu W. T. Stead, Júlíu Amnes, sem gaf
60
morgunn