Útvarpstíðindi - 23.08.1948, Blaðsíða 12

300
ÚTVARPSTÍÐINDI
Einar P. Jónsson
Við heimsókn í Jökuidal 1946
I'etta gullfagra kvœöi birtist í Lögbergi hinn 20. npríl síðastliðinn.
Höfundur kvœðisins, Einar Páll Jónsson ritstjóri og skáld, or
borinn og barnfœddur á þessum slóðum, og er kvæðið ort, er hann
heimsótti æskustöövarhar, sumarið 1040.
fig kenni gerla þenna þunga nið
og þokuna, sem fyllir allan dalinn;
hún kveinkar sér, er kemur nætursvalinn —
á kvíðans vængjum þyrlast út á mið.
Sem viðkvæmt barn í kjöltu lcemst ég við,
er kvöldsins eldar lýsa hamrasalinn.
I myrkum gljúfrum byltist bálreið á
svo balckinn titrar undir mínum fótum;
hún söng víst alltaf eftir þessum nóturm
um aldaraðir sköpun landsins frá.
En þó að ógni úðaskýin grá
hún á samt veg að mínum hjartarótum.
Ég finn mig heima eins og áður fyr,
þó árum nolclcuð fjölgað hafi að balci;
mér finnst sem ennþá úti brosi og vaki
ein álfamær við hverjar bæjardyr;
þó siglt ég hafi ei beggja skauta byr,
ég blvóu finn í auga og handartaki.
fig finn það glöggt, að hér er heilög jörð,
að' hér bjó traustur stofn um aldaraðir,
að lands vors Guð, hinn mikli, máttki faðir
um mannsbarn hvert og dalinn heldur vörð.
Eg ber fram mína bæn og þakkargjörð,
er brosa við mér frændahójiar glaðir.