Útvarpstíðindi - 25.10.1948, Síða 24

408
ÚTVARPSTÍ ÐINDI
éku£&&
AFMÆLISVÍSUR.
Ouönumdur Gíslason Hagalín rithöfundur
átti fimmtugsafmœli 30. f. m. Barst honum
mikill fjöldi heillaóska og margar í ljóðum.
Úr bunkanum höfum við fengið leyfi
skáldsins til að birta eftirfarandi sýnis-
horn:
Frá Bjarna Ivarssyni, bónda:
Fimmtugur með frelsismerki
fast ])ú sækir á.
Lyftir þjóð að vorsins verki •
vökumannaþrá.
Frá séra Sigtryggi Guðlaugssyni
á Núpi í DýrafirSi:
, Heill þér, túlkur lýðs og lands,
sem lest úr huga fjölda manns
óöul hans og anda.
Iíeill þér fyrir hálfa öld,
hennar eftir liðið kvöld
orð þín óræk standa
Frá Kristni GuSlaugssyni á Núpi:
Kæri vinur, lifðu lengi,
láttu þína andans strengi
hljóma fyrir frónska drengi
fimmtíu um næstu ár.
Þinn mun sífellt andi ungur.
Aldrei honum mætir hungur.
Þér munu lengi þjóðartungur
þakka verkin hrein og klár.
Frá Guðmundi Jónssyni myndskera
frá Mosdal:
Hylli ]>ig hollar dísir
heillakall fræðasujalli,
kjarna vestfirzkra kosta
kallar fram þínu í spjalli.
Þakkir og þjóöarhylli
þiggir — og grand ei styggi,
góðyættir alls þín gæti,
gleðji þig lífs um stigu.
Frá Bagnari Jóhannessyni magister og
skólastjóra:
Róðu enn mn reiðan mar
röskum áratogum
með kynngi gömlu Kristrúnar,
krafta Sturla í Vogum.
Frá Ólafi P. Kristjánssyni,
kennara í JlafnarfirSi:
Víking sóttu Vestanmenn
vítt til gagns og frama.
Samt er þeirra eðlið enn,
ættarmótið sama.
Frá Ríkarði Jónssyni, myndhöggvara:
Eg vissi ei, að þú værir svona aldinn,
mér virtist ])ú svo unglegur og baldinn,
liarðskeyttur og liortugur í svörunum
og hefur ekki drottinn beint á vörunum.
Frá FriSriki Iljartar, skólastjóra:
Árna þér vinur
allra heilla.
Gleðji þig ávallt
Gestagangur.
Frá Þorleifi Bjarnasyni,
rithöfundi og námsstjóra:
Þótt vestra ógni vorlaus nótt
og vá sé byggðum yfir.
Vestfirzkt fólk með þrek og þrótt
í þínum verkum lifir.
Frá Jakob slcáldi Tliórarensen,
ritað á liina nýju útgáfu Sturlungu:
Ekkert muldur né mók
vita menn hér í ranni, —
því skal bardagabók
lianda bardagamanni.
Frá Júni Iljartar, íþróttalcennara:
Hátt ég kvaka á heiðursdegi,
hugsa, að ég segja megi:
leilci við þig lofðungsvöld.
Ætíð fram — sem öld og bára —
upp á daginn hundrað-ára.
Afmælis hljóttu indælt kvöld.
(Frh.)