Bankablaðið - 01.12.1976, Blaðsíða 54

deild og Guðmundur Eiríksson í sjávarútvegs-
lánadeild bankans.
Brást þeim ekki bogalistin, að blása líf og
fjör í keppnina, enda fengu færri keypt bingó-
spjöld, en vildu.
Á miðnætti fengu allir samkomugestir ó-
keypis næturverð, er framleiddur var í eldhúsi
bankans .Var síðan dans stiginn af fjöri og
gleði þátttakenda.
Allir vinningar, öll vinna, í eldhúsi, við bar-
inn og ræsting, var unnin án endurgreiðslu.
Ágóði varð rúmar eitt hundrað þúsund krónur,
en aðgangur var seldur á aðeins fimm hundruð
krónur á mann.
☆
í fyrsta sinn á þessu ári var boðið á sam-
komu í bankanum, öllum starfsmönnum fs-
landsbanka og Utvegsbankans, sem á lífi eru
og hættir störfum fyrir aldurssakir.
Þeir, sem störfuðu að vali efnis og undir-
búningi hátíðarinnar, voru Pétur Pétursson,
útvarpsþulur, starfsmaður bankans um árarað-
ir, tónskáldið ljúfa, Sigfús Halldórsson, einnig
heimagangur og starfsfélagi okkar í mörg ár,
Guðjón Halldórsson og Adolf Björnsson.
Hófið hófst með sameiginlegu borðhaldi.
Ólafur Björnsson, prófessor, formaður banka-
ráðsins flutti snjallt ávarp og hvatti til þess að
áfram yrði haldið á þessari braut.
Kristinn Bergþórsson, góður viðskiptavinur
bankans, söng einsöng við undirleik Sigfúsar
Halldórssonar við lögin hans Fúsa, sem svo
var nefndur á sendisveinsárum hans í bankan-
um.
Frú Guðrún Aradóttir las upp valin ljóð við
lof og fagnaðarþakkir veislugesta.
Dr. Helgi P. Briem, eini eftirlifandi af fyrstu
bankastjórum Útvegsbanka Islands hf., flutti
hlýleg þakkarorð boðsgesta.
Allir bankaráðsmenn, bankastjórar og konur
þeirra sóttu hátíðina.
☆
Hin árlega Sviðamessa, sem sungin hefir
verið í Útvegsbankanum síðast liðin 30 ár, fór
fram að þessu sinni, 16. október síðast liðinn
í samkomusal Útvegsbankans á svipaðan hátt
og áður, og hófst með sviðaáti.
Hlaðborð var á miðju gólfi, alsett heitum
og köldum sviðum, gulrófnastöppu, kartöflu-
jafningi, ölföngum og sherry-fromage. Að sjálf-
sögðu var heimilisbarinn vinsæll altarisstaður
allan messutímann.
Meðan borðað var og skeggrætt um fram-
vindu kvöldsins, lék hinn vinsæli píanósnill-
ingur, Aage Lorange, borðmúsík, við gleði-
raust og samstæðan gleðisöng samkomugesta.
Á eftir var dansað þrotlaust þar til tvær
stundir voru fram yfir miðnætti.
Fast þeir sóttu sjóinn, og sækja enn, Útvegs-
bankamenn. —
Undanfarin 15 ár hafa Útvegsbankamenn
farið á hverju vori, á handfæraveiðar, í Faxa-
flóa, á úthafið við suðvesturströnd landsins og
loks á þessu vori dregið fisk í Breiðafirði, á
sama tíma og Búnaðarbankamenn hafa unnið
sín vorstörf við gróðursetningu í Heiðmörk.
Mér er einna minnisstæðust sjóferðin, fyrir
þremur árum, þegar við rérum frá Ytri-Njarð-
vík í ellefu vindstigum.
Páll Bergþórsson, veðurfræðingur, hefir á-
vallt verið spámaður minn, þegar um ferðalög
hefir verið að ræða, jafnt á sjó, landi og í lofti
og oftast skammtað mér góðmeti úr skrínu
sinni. Nú var annað á seiði. Hann sagði mér
kvöldið fyrir veiðiferðina, að næsta morgun
myndi verða komin á slóðir okkar sjö eða átta
vindstig, og sennilega komast í ellefu vindstig,
þegar liði fram á dag. Auk þess væri aflands-
vindur. Afréð hann mér ferðinni, en ég sagði
að nú þegar væri nestið allt niðurpakkað, soð-
ið hangikjöt, egg, smurt brauð með marg-
slungnu áleggi og fleiru gómsætu og lostætu
góðmeti. Ég gæti ekki geymt það óskemmt í
vikutíma, þangað til veðrið lægði.
Með það nesti var ekið til Njarðvíkur árla
morguns. Þar hitti ég skipstjórann á brvggju-
sporðinum. Honum leist ekki alltof vel á veð-
urblikuna, en sagði að skipshöfn mín skyldi
ráða hvort róið vrði. Hann og hans áhöfn væri
reiðubúin.
Kominn þetta áleiðis, sagði ég ekki öðru
trúa, en veðrið mvndi lægja um dagmál.
Landfestar voru leystar og lagt af stað til
52 BANKABLAÐIÐ