Jazzblaðið - 01.12.1949, Blaðsíða 31

skipti og hefur það tekizt vel, að því
undanskildu, að hátalarinn, sá eini sem
er í aðalsalnum, sendir ekki nógu vel,
og hefur auk þess ljótan hljóm.
Steinþór Steingrímsson hefur fengið
tvo nýja menn í hljómsveit sína í sam-
komusal Mjólkurstöðvarinnar. Þá Guð-
mund Finnbjörnsson frá ísafirði, er lék
með Baldri Kristjánssyni í Tjarnarcafé
í fyrravetur og svo Svein Jóhannsson
trommuleikara úr hljómsveit Edvards
Friðjónssonar á Akranesi. Þeir sem
hættu voru Ríkharð Jóhannsson bróðir
Sveins og Karl Karlsson.
Nótnaforlagið Tempó heitir fyrirtæki,
sem fyrir stuttu hóf göngu sína. Að því
standa hljóðfæraleikararnir Bragi Hlíð-
berg og Svavar Gests. Það mun aðallega
gefa út dansnótur og kom fyrsta lagið
á markaðinn í miðjum nóvember. Lagið
heitir Stafróf ástarinnar, sem margir
kannast eflaust við. Áherzla verður lögð
á að gefa út danslög eftir innlenda höf-
unda, og verður sennilega það fyrsta
þeirra komið á markaðinn, þegar þetta
blað kemur út. Ennfremur hefur fyrir-
tækið ýmsar nýjungar á prjónunum og
verður þeirra getið síðar.
Grettir Björnsson, hinn kunni harmo-
nikuleikari, sem leikið hefur úti í Kaup-
mannahöfn, kom heim fyrir nokkru og
leikur hann nú hér í Reykjavík. Nokkr-
ir ungir hljóðfæraleikarar hafa byrjað
að leika hér síðastliðna mánuði og má
sennilega mikils af þeim vænta í fram-
tíðinni. Svo sem Pétri Urbantchitsch
bassaleikara og Gunnari Sveinssyni
trommuleikara. Vitað er að margir pilt-
ar hafa verið að læra á klarinet og saxa-
fón hér. Þar sem er völ á hinum beztu
kennurum, má sennilega búast við efn-
um á þessi hljóðfæri í framtíðinni.
JAZZ-HLJÓMLEIKARNIR
Framh. af bls. 25.
lagið, í stað þess að koma með annað
lag, þegar hún var klöppuð fram aftur.
Maðurinn, sem sat fyrir aftan mig
sagði við félaga sinn, er Sigrún hafði
lokið söng sínum, að það væri ekkert
varið í hana, þetta gæti hvaða stelpa
sem er gert. Ég er ekki í neinum vafa
um að hann hafi ekki borið dómgreind
á þetta. Hann sagði t. d., þegar að hljóm-
sveit Björns R. Einarssonar, sem lék
næst, hafði lokið fyrsta laginu, að þetta
væri betra, en fyrst leit hann vel í
kringum sig og fullvissaði sig um að
hver einasti maður var orðinn sár í lóf-
unum, svo mikið var klappað fyrir
hljómsveitinni. Ef einhver trúir mér
ekki, þá er ekki annað en að leita ná-
ungann uppi. Ég heyrði hann segja við
vin sinn um leið og ég gekk út, að hljóm-
leikunum loknum, að hann væri búinn
að vera á mótorbát í átta ár.
Hljómsveit Björns lék fjögur lög,
hvert öðru betur, í „C-jam blues“ lék
Guðmundur trommuleikari þá lengstu
trommusólu, sem hér hefur heyrzt,
sennilega fimm mínútur, lengur gat hann
ekki verið ,því að trommurnar voru
farnar að láta á sjá. — Allt er gott sem
endar vel, á máltæki að hafa sagt, svo
að segja má, að þetta hafi verið góðir
hljómleikar. S. G.
SaxTÍUS 31