Útvarpstíðindi - 01.05.1953, Blaðsíða 3

Áhugamaður um tónlistarmál ílytur
crindi um Almcnnt gildi söngs og
hijóðfæralciks.
Stutt viðtal við
Helga Hallgrímsson
Helgi Hallgrímsson er útvarpshlust-
endum að góðu kunnur, ekki sízt fyrir
skemmtilega ferðaþætti er hann flutti
í útvarpinu í fyrra. Nýlega flutti Helgi
tvö erindi er hann nefndi Almennt gildi
söngs og hljóðfæraleiks, en í þeim er-
indum lagði hann sérstaka áherzlu á
uppeldisgildi tónlistariðkana fyrir börn
og unglinga. Helgi er áhugamaður mik-
ill um tónlistarmál ,og hefir látið þau
mjög til sín taka um dagana. Hann er
einn af fyrstu mönnum hérlendis, er
tók söngkennarapróf og hefir manna
bezta þekkingu á öllu er lýtur að söng-
kennslu. Um skeið var Helgi orgelleik-
ari við guðsþjónustur hjá frænda sínum
Haraldi Níelssyni prófessor.
Margir útvarpshlustendur hafa látið
í ljós ánægju sína með þessi tónlistar-
erindi Helga Hallgrímssonar og þykir
Útvarpstíðindum hlýða að ræða lítið eitt
við hann um þessi mál.
Þú byrjaðir ungur að leika á hljóð-
færi?
Faðir minn lærði lítillega að hand-
leika orgelharmoníum hjá Jónasi Helga-
syni, þeim merka frumherja. Orgel var
því heima á Grímsstöðum alla tíð, og
fékk ég tilsögn hjá heimiliskennurum.
Á unglingsaldri spilaði ég í tveim kirkj-
um í byggðarlaginu.
í erindi þínu lagðir þú áherzlu á upp-
eldisgildi tónlistariðkana barna og ungl-
inga. Hvernig álítur þú að þessum mál-
um sé háttað nú í skólum landsins?
Um síðustu aldamót í tíð Jónasar
Helgasonar var söngur skyldugrein í
barnaskólanum hér í Reykjavík. Þetta
hafði hina mestu þýðingu. Brynjólfur
Þorláksson tók við störfum Jónasar að
þessu'óbreyttu. Ég tel að bezti söngur
barna er ég hef heyrt hérlendis, hafi
verið undir stjórn hans, en síðan eru
liðin 40 ár. Er hér þá um fráhvarf að
ræða. Raddfærin eru þau hljóðfæri, sem
allir eiga. Fáir njóta samt tilsagnar í
meðferð þeirra. Það er fjarstæðukennd
staðreynd, að hér skuli vera til vísir að
kennslu í almennri raddbeitingu og
ÚTVARPSTÍÐINDI
3