Útvarpstíðindi - 01.05.1953, Qupperneq 14

fyrir Nótt, bolero. Textinn er eftir Jón
Sigurðsson hljóðfæraleikara.
2. verðlaun hlaut Jón Jónsson frá
Hvanná, fyrir foxtrottinn Selja litla,
við texta eftir Guðmund Inga.
3. verðlaun í faðmi dalsins, tango eft-
ir Bjarna J. Gíslason, texti eftir Guð-
mund Þórðarson.
Þessir hlutu viðurkenningu: Steingr.
Sigfússon fyrir foxtrottinn Litla stúlk-
an, Kristinn Magnússon, Grund, Eyja-
firði fyrir foxtrottinn Næturkoss, Þórð-
ur G. Halldórsson, Reykjavík, fyrir fox-
trottinn Lindin hvíslar, Jenni Jónsson,
Rvík, fyrir foxtrottinn Vökudraumur,
og Svavar Benediktsson fyrir Vinnu-
hjúa-samba.
Enginn vafi er á ,að hin nýju verð-
launalög S.K.T. eiga eftir að ná miklum
vinsældum og verða sungin og leikin
á góðum stundum á komandi sumri.
Sjómannavals Svavars Benediktssonar,
hefir þegar hlotið þá skemmtilegu við-
urkenningu, að áhafnir 20 togara hafa
þegar sent höfundi þakkarskeyti fyrir
lagið.
Útvarpstíðindi birta nú hinn ágæta
texta við Sjómannavalsinn og ennfr.
textann við Nótt, Árna ísleifssonar og
Selju litlu Jóns frá Hvanná.
SJÓMANNAVALS
I.ag: Svavar Benediktsson.
Ljóð: Kristján Einarsson frá Djúpalæk.
Það gefur á bátinn við Grænland
og gustar um sigluna kalt,
en togarasjómanni tamast það er
að tala sem minnst um það allt .
En fugli, sem flýgur í austur
er fylgt ýfir hafið með þrá,
og vestfirzkur jökull, sem heilsar við Horn
í hylling, með sólroðna brá,
segir velkominn heim, segir velkominn heim.
Þau verma hin þögulu orð.
Sértu velkominn heim, yfir hafið og heim,
þá er hlegið við störfin um borð.
En geigþungt er brimið við Grænland
og gista það kýs ekki neinn.
Hvern varðar um draum þess og vonir og þrár
sem vakir þar hljóður og einn.
En handan við kólguna kalda
býr kona, sem fagnar í nótt
og raular við bláeygan sofandi son
og systur hans, þaggandi hljótt:
Sértu velkominn heim, sértu velkominn heim
að vestan er siglt gegnum ís.
Sértu velkominn heim, yfir hafið og heim.
Og Hornbjarg úr djúpinu rís.
SELJA LITLA
Lag: Jón Jónsson frá Hvanná.
Texti: Guðmundur Ingi Kristjánsson.
Selja litla fæddist fyrir vestan ,
frjáls og hraust í túni lék hún sér,
hlaut við nám og erfðir allra beztan
yndisleik, sem telpum gefinn er.
Svo varð hugur hennar stór og dreyminn,
hjartað sló í vængjaléttri þrá
til að fljúga eitthvað út í geiminn,
ævintýraborgirnar að sjá.
Þreyjulaus er þráin eins og bára.
Þungabrim er léttur súgur fyrst.
Því fór líka Selja, sextán ára ,
suðurleið í höfuðborgarvist.
Þar var margt um lífsins leik og kæti,
léttur hlátur glaðrar stúlku beið.
Það var eins og þessi kviku stræti,
þrungin lífi, gerðu henni seið.
Næsta sumar var um margt að velja.
Vesturförin yzt á haka sat.
Knæpa réði Selju til að selja
setuliði drykk og léttingsmat.
Þar er hún með brosið bjarta og hýra,
borðin þekur drykk og vistum enn
fyrir hermenn ásta og ævintýra,
ameríska gesti, — seljumenn.
14
ÚTVARPSTÍÐINDI