Útvarpstíðindi - 01.05.1953, Síða 16

Hér eru nokkur atriði, sem að mínum leik-
mannsdómi mættu að nokkru fara betur hjá út-
varpinu.
J. Tilkynningar dagskrár þyrftu að vera nokk-
uð nákvæmari, en þær nú eru. Tímasetning-
ar þyrftu að vera eins mikiar og mögulegt
væri að hafa þær. Það veldur æði mikilli
tímasóun, að þurfa að bíða mjög lengi eftir
vissu atriði t. d. kvöldvöku, atriði sem ef til
vill er merkt d. í dagskrár tilkynningu. Nú
er það svo með mig persónulega, að ég hef
mjög mikla ánægju af sinfonisku tónleikun-
um á fimmtudögum, en ég er það tímabund-
inn að ég get illa hlustað ætíð á bæði verkin.
nú tek ég yfirl. sinfoniu fram yfir konsert
en alla jafna hef ég ekki hugmynd um
hversu langan tíma flutningur fyrra verks-
ins tekur. Auk þess er ég á móti því að hafa
opið fyrir útvarpið nema því aðeins að menn
hlusti, svo þarna fer oft timi til spillis.
2. Gera þyrfti grein fyrir efni hvers útvarps-
þáttar, t. d. þáttarins úr óperu og tónleikasal.
það gerir mönnum hægara um vik, menn
geta þá hlustað á það sem þeir vilja heyra og
láta þá hitt eiga sig. Þættir eins og frá út-
löndum fara inn á ýms svið. í tilkynningu
um dagskrá fyrir fréttir þyrfti að greina frá
inn á hvaða svið fyrirlesarinn færi hverju
sinni. Svo þyrfti einnig að vera um flest
önnur atriði dagskrárinnar, svo fólk geti
ekki sagt: „Ég hefi lítinn áhuga á því sem
þessi hefir fram að færa en vissi ekki að
hann mundi tala um þetta, eða koma með
þennan gest“.
3. Að mínum dómi er það alrangt að fá einum
manni í hendur þátt eins og Ólafi Gunnars-
syni er fenginn þátturinn merkir samtíðar-
menn í hendur. Þarna gæti einhver starfs-
maður útvarpsins annast val á merkum sam-
tíðarmönnum og beðið svo hina og þessa
menn að flytja þátt um mennina. T. d. gæti
Guðmundur Arnlaugsson talað um Einstein,
Ólafur Gunnarsson um sálfræðinginn De-
wey, Jón Þórarinsson um Hindemidt, Gunn-
ar Norland um W. S. Maugham o. s. frv. Þetta
gefur þættinum miklu meiri tilbreytileik,
heldur en ef Ólafur Gunnarsson er látinn
tala um Alfvén, Oscar Torp, Lie, Hammar-
skjöld, Karin Blixen o. f 1., sem hann hefir
ekki minnstu sérþekkingu á og er það vafa-
samt að útvarpið sé notað til fræðslu á
þennan hátt.
4. Útvarpið þyrfti að útvega sér fréttaritara
miklu víðar en það hefir nú. Vel ritfærir,
fróðir og menntaðir íslendingar eru víða um
heim og þyrfti útvarpið að setja sig í sam-
band við þá og fá þá til að senda reglulega
heim bréf. Þótt fréttaritarar BBC séu ná-
kvæmir í fréttaflutningi, þá gæti verið
skemmtilegt að fá einstaka sinnum fréttir frá
Iran frá ungum, íslenzkum verkfræðingi, eða
væru bréf frá íslenzka iækninum í Japan
ekki verð athygli, það þyrfti ekki einu sinni
svo langt að fara. Gæti hinn ungi læknir
Andrés Ásmundsson í Svíþjóð ekki sagt
mönnum ýmislegt merkilegt úr heimi lækna-
vísindanna í því landi. Frábærir íslenzkir
námsmenn eru um öll Norðurlönd, Þýzka-
land, Holland, Frakkland, Bretland, írland,
Spán, Ítalíu, Austurríki og allt til Indlands.
5. Ríkisútvarpið ætti að krefjast þess af dag-
blöðunum að þau birti dagskrána daglega
svo nákvæmlega sem Útvarpið birtir hana.
Það er ákaflega ófullnægjandi, að lesa í
blöðunum um dagskrána að efni útvarpsins
sé sinfoniskir tónleikar eða kvöldvaka, án
þess að þar sé nánar greint frá.
6. Ríkisútvarpið þyrfti að fá miklu meira af
yfirlitsþáttum um heimsfréttirnar frá Norð-
urlandaútvarpsstöðvum. Aldrei hefir komið
þáttur um ástandið í Kenya, Suður-Afríku,
innanlandsástandið í Iran, ísrael, Egypta-
landi, Grykklandi, Júgóslavíu. Þótt við hlust-
uðum á útvarpið í áratug, erum við alveg
jafnnær um hvað gerist í Grænlandi, eða
Færeyjum. Ekki hefir einu sinni verið sagt
neitt frá hvað er að gerast í Keflavík. Aldrei
hefir verið haft viðtal við verkamann eða
skrifstofumann þar.
GuSm. Sigurðsson.1)
’) Þar sem annar ritstjóri blaðsins er alnafni
greinarhöf., skal það tekið fram, að greinin er
aðsend.
16
ÚTVARPSTÍÐINDI