Útvarpstíðindi - 01.05.1953, Blaðsíða 18
Hermann Hildebrandt, hinn þekkti hljóm-
sveitarstjóri í Berlín, kom hingað árið 1950 og
stjórnaði þá sinfóníuhljómsveitinni á tvennum
tónleikum. Hann er væntanlegur hingað um
mánaðamót og mun sinfóníuhljómsveitin þá
halda hljómleika undir stjórn hans, og verður
þeim væntanlega útvarpað.
RIDDARALEIKUR
Framh. af bls. 17.
„Gerðu mig ekki alveg tryllta, Jóhannes. —
Auðvitað peningana fyrir eitrinu!"
„Æi-já! Láttu mig um eitrið. — Og hvílíkt
eitur sem ég skal gefa kattarskrattanum. Ann-
an eins skamt skal hann ekki smakka nema
einu sinni á sinni kattarævi. Sagði ég einn
skammt?" Þrem, fjórum, fimm skal ég salla á
kvikindið. — Það væri nú ekki annað eftir en
að hann Sámur fengi ekki að hafa sitt fastabæli,
þegar jafnvel skólastrákur hefir sitt fastaborð.
Bíddu róleg — nú tek ég til minna ráða!“
Tveim dögum síðay var Antonía, gulbrönd-
ótta læðan dyravarðarfrúarinnar dauð, stein-
dauð, og eigandinn var að ympra á rannsókn
vegna dauðsfallsins á læknisfræðilegum grund-
velli ... — Utelinda fékk ljósmynd af líkinu, í
viðurkenningarskyni fyrir einlægasta sorgar-
svipinn.
Ungur leik-
ritahöfundur
Agnar Þórðarson
Laugardaginn 9. maí flutti útvarpið
nýtt leikrit eftir Agnar Þórðarson er
nefnist Förin til Brazilíu, og var það
bæði nýstárlegt og skemmtilegt. Agnar
er ungur rithöfundur, sem hefur gefið
góð fyrirheit, en skáldsaga hans, „Han-
inn galar tvisvar“, er kom út árið 1949,
fékk ágæta dóma og þótti almennt bera
vott um mikla vandvirkni þessa höf-
undar og gott vald á formi skáldsögunn-
ar. Á komandi hausti er von á nýrri
skáldsögu eftir Agnar og nefnist hún
„Ef sverð þitt er stutt ..Þá hefir
hann og samið leikrit: „Þeir koma í
haust“, er Þjóðleikhúsið mun þegar hafa
samið um flutningsrétt á.
nún rauk niður í áfengisverzlun og keypti
þriggja stjörnu koníak í viðurkenningar- og
þakklætisskyni við bónda sinn, dró fram sinn
dýrmætasta borðdúk, og skreytti borðið blóm-
um. Því næst fór hún fram í búr að sækja síð-
asta vitnið um bökunarlist sína. En henni til
mikillar furðu var kökukassinn tómur.
„Jóhannes. Hvar er tertan?"
„Hvaða terta, Utelinda?"
„Tertan sem ég bakaði í fyrri viku.“
„Ég þurfti að nota hana svolítið."
„Nota hana! Til hvers?“
„Til þess aú eitra með henni fyrir kattarkvik-
indið, ástin mín ...“
Vinsumlega lilkynnið ufgr. búsluðuskifti svo og vunskil ú blaðinu.
18
ÚT V ARPSTÍÐINDI