Kristilegt stúdentablað - 01.12.1959, Blaðsíða 5

brögðum, og ekki að lýsa svo að nokkru nemi
þeirri trúhneigð, sem einkennir alla menn, þeim
Irúarlega áhuga, sem er mjög algengur meðal vor,
kristinna manna, og eigingjarnar hvatir og leit
að hamingju einkenna, en ég verð þó i stuttu máli
að segja þetta: Sérhver maður hefir sín trúar-
brögð. En kristna trúin er frábrugðin allri annarri
trúrækni að því leyti, að hún er trú á Jesúm Krist.
2. En, kæru vinir, það er ekki fullnægjandi, að
vér trúum á Jesúm Krist. Trúin verður að vera
rétt trú á Jesúm Krist.
Við þessu er þegar liægt að gera eftirfarandi at-
hugasemd: Hvernig er liægt að gera greinarmun
á réttri og rangri trú? Er ekki nægilegt, að ein-
liver segist trúa á Jesúm Krist? Hvar er mæli-
kvarðinn, sem hægt er að leggja á trúna?
Biblían sjálf gerir greinarmun á réttri trú og
rangri. „Af ávöxtum þeirra skuluð þér því þekkja
þá“. „Ekki mun hver sá, er við mig segir: Herra,
herra, ganga inn í himnaríki, heldur sá, er gjörir
vilja föður míns, sem er í himnunum“, segir Jesús
(Matt. 7, 20. 21.). Og í Jóhannesarguðspjalli er
talað um menn, sem trúðu á Jesúm, en skorti samt
rétta trú, þar sem Jesús gjörði þá ekki að trún-
aðarmönnum sinum (Jóh. 2, 24.). Kristnir menn
fyrri daga töluðu um „hina frelsandi trú“, og
„hinir vöktu“ tala ennþá um „trú lieilans“ og „hina
lifandi trú“. Hvar eru þá mörkin milli hinnar réttu
og röngu trúar hjá þeim, sem játa nafn Krists?
Það er þegar augljóst, að mælikvarðinn hlýtur
að vera hjá þeim, sem trúin beinist að, Jesú Kristi.
Það getur ekki verið rétt að meta trúna með því
að leggja á hana mælikvarða frá sviði, sem er
óskylt því, sem trúað er á. Það væri likt og að
dæma listaverk eftir þeim fjárliagslega ágóða,
sem það liefði í för með sér, eða iðnaðarbyggingu
eftir fagurfræðilegum sjónarmiðum. Því fer fjarri,
að þess hafi ávallt verið minnzt, þegar um trúna
hefir verið að ræða. — Trúin hefir allt of
oft verið metin á mælikvarða skynseminn-
ar. Trúnni á Jesúm Krist hefur verið hreytt
á þann veg, að hún yx-ði í samræmi við þá þekk-
ingu, sem fengin er á þeirri öld, og því yfirleitt
við hugsanir manna. Þetta er villa skynsemistrúar-
innar og allrar frjálslyndrar guðfræði. Menn liafa
viljað heita sér fyrir „visindalegri“ túlkun á krist-
indóminum, en í raun og veru hafa menn einmitt
verið óvísindalegir, þegar þeir liafa lagt á eitt lífs-
svið, nefnilega trúarlífið, mælikvarða, sem alls
ekki á við það.
Menn á vorum tímum trúa ekki lengur á mögu-
Dr. theol. Martti Simojoki hefir fyrir skömmu
verið skipaður biskup í Helsingfors eftir að hafa
verið um nokkurra ára skeið biskup í St. Michel.
Áður var hann forstöðumaður leikmannaskóla
finnsku kirkjunnar og þar áður kennimannlegu
deildar háskólans í Helsingfors. Hann var einn
af ræðumönnum norræna stúdentamótsins hér á
landi 1950.
leika skynseminnar, eins og menn gjörðu fyrir
einum mannsaldri. Sú hlið lífsins, sem er gagn-
stæð skynseminni, er orðin áberandi á sjónar-
sviðinu á þessum timum fýsnanna og eðlishvat-
anna. En þá hafa menn tekið að leggja á kristin-
dóminn þann mælikvarða, sem miðar allt við
þörfina og er einkennandi fyrir tíðarandann. 1
Jesú Kristi hafa menn leitað þess, sem gæti bætt
úr lífsþörf mannanna og þjóðanna. „Þýzk-kristna“
hreyfingin, sem vér þekkjum frá Þýzkalandi, er
glöggt dæmi. En sama fyrirbæri er talsvert al-
gengt í annarri mynd, sem virðist vera mjög
liættulaus — og er einmitt liættulegt þess vegna.
Ég á við þá viðleitni að gera kristna trú að sjálf-
ræði, er mjög hefur seilzt til valda yfir hoðun
orðsins og sálgæzlu á vorum dögum. Vér erum
farnir að telja vera aðalatriðið í liinu andlega
starfi að gjöra manninn hamingjusaman. Vér
segjum eitthvað á þessa leið: Komdu til Jesú,
þá verður þú hamingjusamur maður, og þú munt
lifa auðugu lífi. Vér lofum hinu sama og titill-
inn á amerískri nútímaskáldsögu: „Alll þetta og
himininn líka.“ Hin kristna sálgæzla er þá orðin
eins konar sálarlækning. Hún vekur vafalaust
endurhljóma lijá hinum þjáðu mönnum nútím-
ans, en svo er það annað mál, hvort sálgæzla vor
nær þá tilgangi sinum.
Ég hef þegar sagt, að það verður að leggja þann
mælikvarða á trúna, sem Jesús Kristur, er trúin
heinist að, liefur gefið. Hann á enn í dag að fá
að ákvarða, livað er rétt og livað er röng trú.
Með öðrum orðum, oss her að rannsaka, hvað
Jesús sjálfur hefur átt við, þegar liann talaði um
kristilegt stúdentablað
5