Árdís - 01.01.1950, Side 30

28
ÁRDÍ S
Einn sunnudagur í mánuði ber af öðrum því þá er haldið upp á
afmæli þeirra sem afmæli eiga í þeim mánuði af félagi sem
nefnist „Pioneer’s Daughters.“ — Eftir morgunmat býr fólk sig
til messunnar. Svo kemur blessaður presturinn séra Egill Fáfnis.
Hann kemur líka oft á vikudögum og með honum er ætíð hans
vinsæla og góða kona og yndæla tengdamóðir hans Guðbjörg
Freeman, sem vill gleðja alla sem bágt eiga. Engin túlkar betur
tilfinningar gamla fólksins en presturinn okkar; einusinni talaði
hann um „andlitin“ og lýsti því hvernig æskusvipurinn hverfi
en önnur fegurð komi í staðinn, tign, tign og fegurð í svip þeirra
sem lifðu vel. „Því“ sagði hann „í sál þinni er meistarinn sem
myndina heggur í andlit þér.“ Þeir sem ekki heyra vel koma til
messunnar til að sjá presthjónin og svo sýngur presturinn undur
vel og konan hans spilar undir.
Eftir miðdaginn þann dag herja dætur frumherjanna á borgina.
Þær koma hlaðnar vistum — meðal annars hafa þær afmæliskökur
og annað góðgæti. Flest afmælisbörnin hafa gesti þann dag, borðin
eru skreytt og hlaðin. Séra Egill talar til afmælisbarnanna. Fólk
skemtir sér með samtali og dáist að afmælisgjöfunum. Svo byrjar
presturinn að syngja og allir sem geta taka undir með honum.
Svo fara gestir heim og þreyttu en glöðu Borgar-börnin hvíla sig.
Við í Dakota erum öll stolt af Borg. Áður vildu allir vera
ungir, nú vilja allir verða nógu gamlir til að komast á Borg. Þar
er svo heimilislegt, er það mikið að þakka forstöðukonunni,
Guðrúnu Olgeirson, og öðru starfsfólki heimilisins þar eru nú
23 íbúar. — Guðrún vill ekki tileinka sér heiðurinn af því hvað
vel gengur. „Bæði félög og einstaklingar hafa sínt frábæra hjálp-
semi og gefið gjafir sem hvorki verða taldar né fullþakkaðar.“
Þeir sem unnið hafa í nefndinni eru: Forsetinn Freeman
Einarson; Alvin Melsted, Gardar; Victor Sturlaugsson, Langdon;
Einar Einarson, Hallson; Joe Peterson, Cavalier; G. J. Jónasson,
Eyford; Alli Magnússon, Milton; og séra Egill Fáfnis. Hafa þeir allir
lagt fram tíma og krafta í þarfir heimilisins.
Þessi Borg byrgir í skjóli sínu þá sem lasleiki og elli lamar.
Hún er bygð á bjargi kærleikans. Hún felur í sér það helgasta sem
við eigum, í flestum herbergjum eru minningagjafir sem fylgir
nafn þess sem horfin er. — Leo Tolstoy segir: „Þar sem kærleikur-
inn er þar er Guð.“ Mun hann þá ekki vera á Borg og blessa þá
sem þar búa og starfa.