Árdís - 01.01.1951, Side 50

48
ÁRDÍS
kenslu barna og veit ég að þar get ég verið að mestu gagni“. Þetta
sýndi heilbrigða hugsun hjá stúlku, jafn ungri og hún þá var.
Annað sem einkenndi Guðrúnu Bíldfell var frábær trú-
mennska — trúmennska við alt það, er hún áleit hreinast og há-
leitast í lífinu. Hennar óbilandi viljaþrek kom fram í öllu er hún
starfaði að — hvort það var kennsla unglinga, garðrækt ilmfagurra
blóma eða við listmálningu, sem var hennar mesta unun.
Þegar Bandalag Lúterskra Kvenna kom á stofn kristilegri
kennslu meðal barna út um sveitir var Guðrún boðin og búin
að hjálpa þar — gaf helming af sumarfríi sínu og ferðaðist út um
byggðir með vinstúlku sinni — Miss Jenny Johnson — báðar mið-
skólakennarar í Winnipeg, og fengu þær mikið þakklæti fyrir
vel unnið starf.
Ég vildi að ég mætti halda áfram að rifja upp endurminning-
ar um þessa listrænu, mikilhæfu og merku konu, en því miður
verð ég að láta staðar numið, rúmsins vegna.
Guðrún Þjóðbjörg Bíldfell lézt á St. Boniface sjúkrahúsinu
24. október s.l. eftir sjö ára veikindastríð, sem hún bar með sér-
stakri hugprýði og þolinmæði. Ögmundur faðir hennar lézt tveim
árum á undan henni, en bróðir hennar, Jón, og móðir hennar
syrgja sárt þessa heitt elskuðu systur og dóttur.
Það var þungt að þurfa að fylgja þér til grafar, frænka mín,
en gott að vita hvað minningin um þig er björt og hrein og liíir í
þakklátum hjörtum hinna mörgu vina.
Hver sem lifir hreinn og trúr,
hræðist aldrei dauðans dúr.
Hné þitt höfuð hægt og rótt;
hvíl í Guði, góða nótt. —M. J.
J. J. B.