Embla - 01.01.1945, Page 26

Embla - 01.01.1945, Page 26
enn í dag er ekki sú kerling til í Saltvík, senr ekki kannast við sög- una um sprökuna hans Ólafs Jósúa. Sagan er á þessa leið: Ólafur Jósúa reri á laugardaginn fyrir hvítasunnu. Þann sama dag kemur Ólafur Jósúa til Steinunnar systur sinnar með glæ- nýja spröku. Eigðu þetta, ljúfan.'segir Ólafur Jósúa og hendir spröku á eld- liúsborðið. En Steinunn missir málið og starir til skiptis á sprökuna og Irróður sinn, liann Olaf Jósúa. Þetta kemur lienni mjög á óvænt. Ólafur Jósúa er ekki vanur að beina ferðum sínum til hennar með soðningu, og livað þá glænýja spröku. Hún verður að trúa. Hér liggur sprakan, stór, spikfeit spraka, á eldhúsborðinu. Þessari góðu konu liitnar um hjartaræturnar. Þakklæti hennar glitrar í tárum, sem læðast fram í augnakrókana. Ja, þú ert sannlega engin ættarskömm, Ólafur Jósúa, að draga spröku núna, þegar þorpið er svo að segja matarlaust og enginn liefur neitt frábrugðið í hátíðamatinn. Það er líka rneir en fallegt af Jrér að muna eftir systurgarminum þínum. Steinunn krossleggur hendur á maga og rennir augunum, sem minna, Jrrátt fyrir tárin, sem í J)eim glitruðu rétt áðan, átakanlega á köld og stirðnuð augu sprökunnar. Héin rennir þeim rétt á Jiina miklu sjóhetju, hann Ólaf Jósúa, sem er liöfuð ættarinnar. Hann lætur sig Jrá ekki draga um Jrað, maðurinn sá, að rétta ltenni systur sinni spröku á laugardaginn fyrir hvítasunnu. Ólafur Jósúa verður að setjast og drekka þrjá l^olla af lútsterku kaffi með lummum og kleinum. Meðan hann sötrar kaffið, horfir Steinunn með veljróknun á þennan virðulega niðja ættarinnar. Verst, að Ólafur Jósúa kvongast ekki, liugsar hún. Ólafur Jósúa ætti skilið að eignast hrausta, sjósækna sonu, sem líktust honum í einu og öllu. Ólafur Jósúa kveður og þakkar fyrir veittar velgerðir. Stein- unn hengir sprökuna út á skúrhliðina. Þar geymist hún óskemmd til morguns, og þar geta hvorki hundar, kettir, mýs eða rottur grandað henni. En Ólafur Jósúa kemur víðar við. Hann á fleiri ættmenn í Jiessu Jrorpi, sem honum ber að minnast. Skömmu síðar ber hann að dyrum hjá Sigríði systur sinni. Hún er aðeins ári yngri en 24
Page 1
Page 2
Page 3
Page 4
Page 5
Page 6
Page 7
Page 8
Page 9
Page 10
Page 11
Page 12
Page 13
Page 14
Page 15
Page 16
Page 17
Page 18
Page 19
Page 20
Page 21
Page 22
Page 23
Page 24
Page 25
Page 26
Page 27
Page 28
Page 29
Page 30
Page 31
Page 32
Page 33
Page 34
Page 35
Page 36
Page 37
Page 38
Page 39
Page 40
Page 41
Page 42
Page 43
Page 44
Page 45
Page 46
Page 47
Page 48
Page 49
Page 50
Page 51
Page 52
Page 53
Page 54
Page 55
Page 56
Page 57
Page 58
Page 59
Page 60
Page 61
Page 62
Page 63
Page 64
Page 65
Page 66
Page 67
Page 68
Page 69
Page 70
Page 71
Page 72
Page 73
Page 74
Page 75
Page 76
Page 77
Page 78
Page 79
Page 80
Page 81
Page 82
Page 83
Page 84
Page 85
Page 86
Page 87
Page 88
Page 89
Page 90
Page 91
Page 92
Page 93
Page 94
Page 95
Page 96
Page 97
Page 98
Page 99
Page 100
Page 101
Page 102
Page 103
Page 104
Page 105
Page 106
Page 107
Page 108
Page 109
Page 110
Page 111
Page 112
Page 113
Page 114
Page 115
Page 116
Page 117
Page 118
Page 119
Page 120
Page 121
Page 122

x

Embla

Direct Links

If you want to link to this newspaper/magazine, please use these links:

Link to this newspaper/magazine: Embla
https://timarit.is/publication/759

Link to this issue:

Link to this page:

Link to this article:

Please do not link directly to images or PDFs on Timarit.is as such URLs may change without warning. Please use the URLs provided above for linking to the website.