Embla - 01.01.1945, Síða 26

Embla - 01.01.1945, Síða 26
enn í dag er ekki sú kerling til í Saltvík, senr ekki kannast við sög- una um sprökuna hans Ólafs Jósúa. Sagan er á þessa leið: Ólafur Jósúa reri á laugardaginn fyrir hvítasunnu. Þann sama dag kemur Ólafur Jósúa til Steinunnar systur sinnar með glæ- nýja spröku. Eigðu þetta, ljúfan.'segir Ólafur Jósúa og hendir spröku á eld- liúsborðið. En Steinunn missir málið og starir til skiptis á sprökuna og Irróður sinn, liann Olaf Jósúa. Þetta kemur lienni mjög á óvænt. Ólafur Jósúa er ekki vanur að beina ferðum sínum til hennar með soðningu, og livað þá glænýja spröku. Hún verður að trúa. Hér liggur sprakan, stór, spikfeit spraka, á eldhúsborðinu. Þessari góðu konu liitnar um hjartaræturnar. Þakklæti hennar glitrar í tárum, sem læðast fram í augnakrókana. Ja, þú ert sannlega engin ættarskömm, Ólafur Jósúa, að draga spröku núna, þegar þorpið er svo að segja matarlaust og enginn liefur neitt frábrugðið í hátíðamatinn. Það er líka rneir en fallegt af Jrér að muna eftir systurgarminum þínum. Steinunn krossleggur hendur á maga og rennir augunum, sem minna, Jrrátt fyrir tárin, sem í J)eim glitruðu rétt áðan, átakanlega á köld og stirðnuð augu sprökunnar. Héin rennir þeim rétt á Jiina miklu sjóhetju, hann Ólaf Jósúa, sem er liöfuð ættarinnar. Hann lætur sig Jrá ekki draga um Jrað, maðurinn sá, að rétta ltenni systur sinni spröku á laugardaginn fyrir hvítasunnu. Ólafur Jósúa verður að setjast og drekka þrjá l^olla af lútsterku kaffi með lummum og kleinum. Meðan hann sötrar kaffið, horfir Steinunn með veljróknun á þennan virðulega niðja ættarinnar. Verst, að Ólafur Jósúa kvongast ekki, liugsar hún. Ólafur Jósúa ætti skilið að eignast hrausta, sjósækna sonu, sem líktust honum í einu og öllu. Ólafur Jósúa kveður og þakkar fyrir veittar velgerðir. Stein- unn hengir sprökuna út á skúrhliðina. Þar geymist hún óskemmd til morguns, og þar geta hvorki hundar, kettir, mýs eða rottur grandað henni. En Ólafur Jósúa kemur víðar við. Hann á fleiri ættmenn í Jiessu Jrorpi, sem honum ber að minnast. Skömmu síðar ber hann að dyrum hjá Sigríði systur sinni. Hún er aðeins ári yngri en 24
Síða 1
Síða 2
Síða 3
Síða 4
Síða 5
Síða 6
Síða 7
Síða 8
Síða 9
Síða 10
Síða 11
Síða 12
Síða 13
Síða 14
Síða 15
Síða 16
Síða 17
Síða 18
Síða 19
Síða 20
Síða 21
Síða 22
Síða 23
Síða 24
Síða 25
Síða 26
Síða 27
Síða 28
Síða 29
Síða 30
Síða 31
Síða 32
Síða 33
Síða 34
Síða 35
Síða 36
Síða 37
Síða 38
Síða 39
Síða 40
Síða 41
Síða 42
Síða 43
Síða 44
Síða 45
Síða 46
Síða 47
Síða 48
Síða 49
Síða 50
Síða 51
Síða 52
Síða 53
Síða 54
Síða 55
Síða 56
Síða 57
Síða 58
Síða 59
Síða 60
Síða 61
Síða 62
Síða 63
Síða 64
Síða 65
Síða 66
Síða 67
Síða 68
Síða 69
Síða 70
Síða 71
Síða 72
Síða 73
Síða 74
Síða 75
Síða 76
Síða 77
Síða 78
Síða 79
Síða 80
Síða 81
Síða 82
Síða 83
Síða 84
Síða 85
Síða 86
Síða 87
Síða 88
Síða 89
Síða 90
Síða 91
Síða 92
Síða 93
Síða 94
Síða 95
Síða 96
Síða 97
Síða 98
Síða 99
Síða 100
Síða 101
Síða 102
Síða 103
Síða 104
Síða 105
Síða 106
Síða 107
Síða 108
Síða 109
Síða 110
Síða 111
Síða 112
Síða 113
Síða 114
Síða 115
Síða 116
Síða 117
Síða 118
Síða 119
Síða 120
Síða 121
Síða 122

x

Embla

Beinleiðis leinki

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Embla
https://timarit.is/publication/759

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.